เรื่อง ผู้ที่ชื่อว่าอยูใกล้พระพุทธเจ้า

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! ถ้าแม้ว่าภิกษุจับสังฆาฏิเดินตามหลัง
ย่างเท้าตามทุกก้าว แต่เธอมีความละโมบ มีความติดใจอันแรงกล้า
ในกามทั้งหลาย มีจิตพยาบาท มีความตำหนิแห่งใจอันเป็นโทษ ลืมสติ
ไม่มีสติสัมปชัญญะ มีจิตใจไม่ตั้งมั่น มีจิตหมุนไปผิด ไม่สำรวม ตาหู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ภิกษุนั้น ก็ยังอยู่ไกลเราโดยแท้ และเราก็อยู่ไกลภิกษุนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร ?
เพราะภิกษุนั้นไม่เห็นธรรม ผู้ไม่เห็นธรรม ย่อมไม่เห็นเรา"

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! ถ้าแม้ว่าภิกษุนั้น อยู่ไกลตั้งร้อยโยชน์ แต่เธอไม่มีความละโมบ
ไม่มีความติดใจอันแรงกล้าในกามทั้งหลาย มีจิตใจไม่พยาบาท มีความดำริแห่งใจอันเป็นโทษ
มีสติตั้งมั่น มีสติสัมปชัญญะ มีจิตใจตั้งมั่น มีจิตมีอารมณ์อันเดียว สำรวมอินทรีย์
ภิกษุนั้นย่อมชื่อว่าอยู่ไกลเราโดยแท้ และเราก็อยู่ใกล้ภิกษุนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร ?
เพราะภิกษุนั้นเห็นธรรม ผู้เห็นธรรม ย่อมเห็นเรา"