๒๑๒
"สพฺพปาปสฺส อกรณํ กุสลสฺส อุปสมฺปทา
สจิตฺตปริโยทาปนํ เอตํ พุทฺธาน สาสนนฺ ติ.
"สพฺพปาปสฺส อกรณํ กุสลสฺส อุปสมฺปทา
สจิตฺตปริโยทาปนํ เอตํ พุทฺธาน สาสนนฺ ติ.
พะผู้มีพระภาคตรัสว่า
"ไม่ควรทำชั่วทุกชนิด ทำแต่ความดี ทำใจให้ผ่องใส
นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ความชั่ว คือ ความชั่วทุกอย่างที่กระทำทำทางทวารทั้ง ๓ คือ ทางกาย วาจา และใจ
การไม่ทำความชั่ว คือ การสำรวมรักษาศีล
ความดี คือ กุศลที่เกิดในภูมิ ๔ อันได้แก่ กามาวจรกุศล รูปาวจรกุศล อรูปาวจรกุศล
และโลกุตตรกุศล การทำดี คือ การเจริญสมถภาวนา และวิปัสสนาภาวนา
การทำใจของตนให้ผ่องใส คือ อรหัตตผล
คำว่า ความชั่วทุกชนิด คือ ทุจริต ๓ ได้แก่ กายทุจริต วจีทุจริต และมโนทุจริต
ทุจริตดังกล่าว คือ อกุศลกรรมบถ ๑๐ อันได้แก่ การฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม
พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ ละโมบ พยาบาท และมิจฉาทิฏฐิ
อกุศลกรรมบถนั้นจัดเป็นกรรม ๒ เจตนากรรม (กรรมคือเจตนา) และเจตสิกกรรม (กรรมคือเจตสิก)
การฆ่าสัตว์ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ ทั้ง ๓ อย่างนี้มีโทสะเป็นสมุฏฐาน
การลักทรัพย์ ประพฤติในกาม พูดเท็จ ทั้ง ๓ อย่างนี้มีโลภะเป็นสมุฏฐาน
การพูดเพ้อเจ้อ มีโมหะเป็นสมุฏฐาน
เหตุ ๗ ประการเหล่านี้ เป็นเจตนากรรม
เหตุ ๓ ประการเหล่านี้อันได้แก่ อกุศลมูลคือโลภะที่เป็นความละโมบ โทสะที่เกิดเป็นความพยาท
และมิจฉาทิฏฐิมรรคที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ จัดเป็นเจตสิกกรรม ดังนั้น จึงกล่าวว่า
"เจตนากรรม และเจตสิกกรรม"
| ไฟล์แนป: |
|
Clouds-Aesthetic-Transparent-Image.png [ 88.91 KiB | เปิดดู 601 ครั้ง ] |