อาหารของอวิชชา

- อวิชชา มีอาหาร คือ นิวรณ์ ๕
- นิวรณ์ ๕ มีอาหาร คือ ทุจริต ๓
- ทุจริต ๓ มีอาหาร คือ การไม่สำรวมอินทรีย์
- การไม่สำรวมอินทรีย์ มีอาหาร คือ ความไม่มีสติสัมปชัญญะ
- ความไม่มีสติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือ การทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย
- การทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย มีอาหาร คือ ความไม่มีศรัทธา
- ความไม่มีศรัทธา มีอาหาร คือ การไม่ฟังสัทธรรม
- การไม่ฟังสัทธรรม มีอาหาร คือ การไม่คบสัปบุรุษ

ด้วยประการดังนี้

การไม่คบสัปบุรุษที่บริบูรณ์ ย่อมยังการไม่ฟังสัทธรรมให้บริบูรณ์
การไม่ฟังสัทธรรมที่บริบูรณ์ ย่อมยังความไม่มีศรัทธาให้บริบูรณ์
ความไม่มีศรัทธาที่บริบูรณ์ ย่อมยังการทำไว้ในใจโดยไม่แยบคายให้บริบูรณ์
การทำไว้ในใจโดยไม่แยบคายที่บริบูรณ์ ย่อมยังความไม่มีสติสัมปชัญญะให้บริบูรณ์
ความไม่มีสติสัมปชัญญะที่บริบูรณ์ ย่อมยังการไม่สำรวมอินทรีย์ให้บริบูรณ์
การไม่สำรวมอินทรีย์ที่บริบูรณ์ ย่อมยังทุจริต ๓ ให้บริบูรณ์
ทุจริต ๓ ที่บริบูรณ์ ย่อมยังนิวรณ์ ๕ ให้บริบูรณ์
นิวรณ์ ๕ ที่บริบูรณ์ ย่อมยังอวิชชาให้บริบูรณ์

อวิชชามีอาหารอย่างนี้ และบริบูรณ์อย่างนี้

https://www.google.com/url?sa=t&source= ... YHZdSW4WNi

อาหารของวิชชา

- วิชชาและวิมุตติ มีอาหาร คือ โพชฌงค์ ๗
- โพชฌงค์ ๗ มีอาหาร คือ สติปัฏฐาน ๔
- สติปัฏฐาน ๔ มีอาหาร คือ สุจริต ๓
- สุจริต ๓ มีอาหาร คือ การสำรวมอินทรีย์
- การสำรวมอินทรีย์ มีอาหาร คือ สติสัมปชัญญะ
- สติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือ การทำไว้ในใจโดยแยบคาย
- การทำไว้ในใจโดยแยบคาย มีอาหาร คือ ศรัทธา
- ศรัทธา มีอาหาร คือ การฟังสัทธรรม
- การฟังสัทธรรม มีอาหาร คือ การคบสัปบุรุษ

ด้วยประการดังนี้

การคบสัปบุรุษที่บริบูรณ์ย่อมยังการฟังสัทธรรมให้บริบูรณ์
การฟังสัทธรรมที่บริบูรณ์ ย่อมยังศรัทธาให้บริบูรณ์
ศรัทธาที่บริบูรณ์ ย่อมยังการทำไว้ในใจโดยแยบคายให้บริบูรณ์
การทำไว้ในใจโดยแยบคายที่บริบูรณ์ ย่อมยังสติสัมปชัญญะให้บริบูรณ์
สติสัมปชัญญะที่บริบูรณ์ ย่อมยังการสำรวมอินทรีย์ให้บริบูรณ์
การสำรวมอินทรีย์ที่บริบูรณ์ ย่อมยังสุจริต ๓ ให้บริบูรณ์
สุจริต ๓ ที่บริบูรณ์ ย่อมยังสติปัฏฐาน ๔ ให้บริบูรณ์
สติปัฏฐาน ๔ ที่บริบูรณ์ย่อมยังโพชฌงค์ ๗ ให้บริบูรณ์
โพชฌงค์ ๗ ที่บริบูรณ์ย่อมยังวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์

วิชชาและวิมุตติมีอาหารอย่างนี้ และบริบูรณ์อย่างนี้