นางยักษิณีตั้งใจฟังธรรม

ในสังยุตตนิกาย ปุนัพพสุสูตร""มีเรื่องเล่าว่า ในครั้ง..
เมื่อพระพุทธองค์ตรัสพระธรรมเทศนาอยู่บริเวณหน้าพระคันธกุฎี
ในพระเชตวันมหาวิหาร เขตกรุงสาวัตถี นางยักษิณีตนหนึ่งได้พา
บุตรและธิดามาเที่ยวหาภิกษาหารอยู่ใกล้ๆ วัด พวกยักษ์นั้นจัดเป็น
เทพชั้นต่ำ ไม่มีวิมานอยู่อาศัย ขาดแคลนอาหาร และเครื่องนุ่งห่ม

นางยักษิณีตนนี้ชื่อว่าปุนัพพสุมาตา ส่วนธิดาชื่ออุตตรา
และบุตรชื่อปุนัพพสุ

เมื่อนางพาบุตรทั้งสองมาใกล้ซุ้มประตูวัดก็เห็นว่าทุกอย่าง
เงียบสงัด คิดว่าคงมีการแบ่งปันสิ่งของ จึงเข้าไปข้างในเพื่อหวังจะ
ได้อาหารคือ เนยใส เนยขัน น้ำมัน น้ำผึ้ง หรือน้ำอ้อย ที่ตกลงบน
พื้น เมื่อเดินเข้าไปก็พบว่ามีหมู่พระภิกษุและฆราวาสกำลังนั่งฟัง
ธรรมจากพระพุทธองค์ โดยทั่วไปพระสุรเสียงของพระพุทธองค์มัก
ปรากฏอยู่ในบริเวณ ๑๒ ศอก แต่ถ้าหากมีคนฟังธรรมมากจะแผ่
กระจายไปเท่าที่มีผู้ฟังธรรมจนถึงขอบจักรวาล แต่จะไม่ดังออกไป
ภายนอกบริษัทที่ฟังธรรมอยู่ " ในตอนแรกนั้นนางยักษิณีไม่ได้ยิน
พระสุรเสียง ทำให้ไม่ทราบว่าพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมอยู่ เมื่อ

เข้าไปใกล้ต่อท้ายบริษัทที่อยู่ริมสุด ก็ได้ยินพระสุรเสียงอันไพเราะ
เหมือนเจาะเข้าไปในหนัง เนื้อ เอีน และกระดูก จึงยืนฟังธรรมอยู่
ด้วยความตั้งใจ แต่ว่าบุตรทั้งสองของนางถูกความหิวบีบคั้นจนทน
นั่งเฉยอยู่ไม่ได่ ร้องเตือนขึ้นว่า "แม่" ขออาหารเราด้วย
นางเกรงจะไม่ได้ฟังพระธรรมเทศนาจึงปลอบลูกทั้งสองว่า
"อุตตราและปุนัพพสุเอ๋ย นิ่งเสียเถิดลูก
แม่กำลังพังเทศน์ของพระพุทธเจ้า ผู้ประเสริฐ
ผู้เป็นศาสดาของเทวคาและมนุษย์อยู่"

"พระผู้มีพระภาคกำลังเทศน์เรื่องนิพพาน
ที่ตัดโซ่ตรวนของทุกข์ได้หมด แม่มีแต่ความรัก
ศรัทธาในพระธรรมนั้นยิ่งนัก"

นิพพานนี้เป็นความดับทุกข์ ผู้ใดถูกความทุกข์และความ
เศร้าโศกบีบคั้นย่อมปรารถนานิพพาน เปรียบเหมือนผู้ที่มีสุขภาพ
แข็งแรงย่อมไม่สนใจเรื่องยารักษาโรค เพราะยังไม่เห็นว่าสุขภาพดี
ป็นที่เสำคัญ เมื่อแก่ตัวลงและมีโรคเบียดเบียนจึงเห็นคุณค่าของ

ความไมมีไรค และเมื่อต้องการให้ไรคหายจึงสนใจฟังคำแนะนำจาก
ผู้หวังดีที่บอกยารักษาโรคได้

แม้นางยักษิณีปุนัพพสุมาตาก็เป็นเช่นเดียวกัน นางฟังพระ
ธรรมเทศนาเรื่องนิพพานกถาของพระพุทธองค์อย่างตั้งใจ แม้ว่า
นางจะถูกความหิวบีบคั้นและมีความยากจนที่บังคับให้ออกขอทาน
อาหารให้ตนเองและลูกทั้งสอง การเกิดในกามภูมิทำให้ต้องมีบุตร
และะต้องหาเลี้ยงบุตร ความทุกข์เหล่านี้ทำให้นางปรารถนานิพพาน
นางบอกลูกว่าแม้นางจะรักลูกมากเพียงไร ความปรารถนานิพพาน
ก็ยังยิ่งใหญ่กว่าความรักใดๆ

ปิโย โลเก สโก ปุตฺโต ปิโย โลเก สโก ปติ
ตโต ปิยตรา มยฺหํ อสฺส ธมฺมสฺส มคฺคนา."

"ความรักลูกและสามีของตนเป็นธรรมดา
ของโลก แต่ฉันรักการแสวงหาธรรมะมากกว่า
รักพวกเขา"

น หิ ปุตฺโต ปติ วาปิ ปิโย ทุกฺขา ปโมจเย
ยถา สทฺธมฺมสฺสวนํ ทุกฺขา โมเจติ ปาณินํ

"เพราะความรักลูกและสามี ไม่สามารถ
ช่วยให้พันทุกข์ได้ การฟังธรรมะเท่านั้นจะ
ทำให้เหล่าสัตว์หลุดพ้นจากวัฏฤทุกข์ได้

มารดาที่มีศรัทธาในศาสนาจะฟังเทศน์อย่างตั้งใจ แต่มักถูก
เสียงร้องไห้ของบุตรมารบกวน บุตรของนางยักษิณีอยู่ในโอวาทเมื่อ
มารดาสั่งสอนจึงเงียบเสียงลงแล้วฟังพระธรรมเทศนาด้วยดี พระ
โสดาบันหลังจากได้ฟังพระธรรมเทศนา พระองค์จึงตรัสอริยสัจ ๔
ทำให้ปุนัพพสุมาตาและบุตรได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน

เมื่อนางได้บรรลุเป็นพระโสดาบันแล้วชีวิตของนางก็เปลี่ยน
ไปอย่างตรงกันข้าม ปุนัพพสุมาตากลายเป็นเทพธิดาโฉมงามนุ่งห่ม
พัสตราภรณ์อันวิจิตร ส่วนธิดานั้นยังเยาว์เกินกว่าจะเข้าใจคำสอน
ของพระศาสดา แต่ยังก็ได้รับทิพยสมบัติด้วยอานุภาพผลบุญของ
มารดา เรื่องนี้ปุนัพพสุมาตาและบุตรชายไม่ได้จุติจากภพเก่าแล้วไป
เกิดในกพใหม่ แต่ได้รับทิพยสมบัติในกพที่อยู่ปัจจุบันนั้นแหละ