หน้าตาพวกเทวดา อินทร์ พรหม เป็นไงหนอ...

เลิกนั่งสมาธิ เลิกสวดมนต์ ก็หายแล้ว สวดมนต์ไม่รู้คำแปล ก็ได้แต่สมาธิ ไม่มีปัญญาประกอบทั้งคู่

ศาสนาในโลก แบ่งเป็นสองฝ่าย คือ พวกหนึ่งอ้อนวอน อีกพวกหนึ่งไม่อ้อนวอน ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่ต้องทำเอาเอง ไม่มีการอ้อนวอน ลองหาคำแปลบทสวดมาดู หากเป็นการอ้อนวอน ไม่ใช่พุทธ

การอ้อนวอนนั้น ถ้าได้ตามที่ขอจริง ไม่มีอะไรเหลือถึงรุ่นเราหรอก รุ่นที่เกิดก่อนเอาไปหมดแล้ว

ก็เรื่องทุกข์กับการดับทุกข์เป็นส่วนมาก ๔๕ ปีที่สอนคน สอนเทวดา ฯ มันเยอะมาก คนก็มีพื้นฐานไม่เหมือนกัน การเริ่มสอนก็ไม่เหมือนกัน แต่จบที่เดียวกัน คือ มีดวงตาเห็นธรรม

ฮินดี้+ซิกมันฟร์อย+ฝันเอา

ถนัดนะท่านเรื่องจะพาออกนอกประเด็นเนี๊ย

ก็ลองเอาพวกที่บอกว่าเห็นเทวดา ฯ ไปหัดวาดรูป แล้ววาดออกมาให้พวกเราดูกันสิ

ในพระไตรปิฎกจริงๆ มีบันทึกเรื่องสอนคนธรรมดาไว้น้อยมาก ส่วนมากสอนอริยบุคคล แต่ถ้ารวมพวกเจ้าฟ้าพระมหากษัตริย์ พ่อค้าคหบดี ที่ยังไม่บรรลุธรรมเป็นคนธรรมดาด้วย ก็พอจะมีให้ตามศึกษา แต่พวกนี้เรื่องมาก ขี้สงสัย มีแต่คำถามมาถาม พระพุทธองค์ต้องยกตัวอย่างยาวยืด ม้วนเดียวไม่จบ เรื่องพระยสะนี่สั้นที่สุดแล้ว

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปเกิดอ่านพระไตรปิฏก จำไม่ค่อยได้แล้วว่ากระจายอยู่ในเล่มใหนตอนใหนบ้าง ส่วนมากจะอยู่ท้ายๆ เล่ม หรือท้ายๆ วรรค เป็นสูตรเล็กๆ หลายๆ สูตร ถ้าเอามารวมกัน ก็ยาวอยู่ เพราะสูตรหนึ่งก็สอนเรื่องหนึ่ง บางสูตรจะสอนโดยพระเถระ ตั้งแต่พระสูตรเล่ม ๗ ถึงเล่ม ๑๖ นี่แหละ (ประเภทม้วนเดียวจบไม่น่าจะมี)

จริงๆ คนธรรมดาบุญน้อย โอกาสจะมีดวงตาเห็นธรรมนั้นยากกว่าพวกเจ้าฟ้าพระมหากษัตริย์ พ่อค้าคหะบดี การปฏิบัติธรรม จะเกิดดวงตาเห็นธรรม ต้องมีบุญเป็นบาทเป็นฐาน (รถเบนส์ก็เบนส์เถอะ ไม่มีน้ำมัน ก็จอดตายเป็นเศษเหล็ก) เอาแค่เรื่องการทำบุญทำทาน ก็พอแล้ว พระพุทธองค์ถึงกำหนดให้ชาวบ้านทำบุญกริยาวัตถุ ๓ ประการ เพื่อวางรากฐานต่อไปว่า คนเหล่านี้จะได้มีบุญพอที่จะบรรลุธรรมได้

สูตรสำเร็จการสอนธรรมของพระพุทธองค์ ก็คือ พระพุทธองค์จะรู้ก่อนด้วยพระโพธิญานว่าผู้ใดจะสามารถบรรลุธรรมได้บ้าง ถ้าไม่ ก็ไม่สอนให้เสียเวลา มีอะไรมาถามก็ตอบไปเท่านั้น

ทรงแสดงอนุบุปพิกถา เพื่อให้รู้ว่าเกิดมาทำไมก่อน เมื่อผู้นั้นเข้าใจเรื่องจุดมุ่งหมายการเกิดมาที่แท้จริง มีแววว่าจะบรรลุธรรมแน่นอน ก็จะแสดงอริยสัจจสี่ต่อ ถ้าฟังแล้วยังมืดตื้อ ก็หยุดเพียงเท่านั้น ต่อมาก็จะชักชวนให้บวช และสอนวิธีวิปัสสนา

ถ้าเป็นหลักสูตรของพระ ตั้งแต่สมมุติสงฆ์ ถึงพระอรหันต์ ก็ไปดูได้ที่มูลปริยายวรรค หรือพระสูตรกลางทั้งหมด เนื้อหาสาระโดยสรุป อยู่ใน ๑๐ สูตรแรก นอกนั้นเป็นการขยายความและกรณีศึกษา แต่สำหรับฆารวาส ก็ดูเฉพาะเรื่องการพิจารณาขันธ์ ๕ อินทรีย์ ๖ (พระสูตรเล่ม ๗ ถึง ๑๑)

ด้วยความเคารพนะท่าน ท่านจะเอาอริยสัจจ์สี่ไปปฏิบัติไม่ได้หรอก ผิดหลักเหตุปัจจัย ที่ท่านอธิบายมานั้นถูกหมด เพียงแต่มันเป็นผล

อริยสัจจ์สี่เป็นผลการตรัสรู้ของพระพุทธองค์ เราต้องเจริญที่เหตุของการตรัสรู้ พระพุทธองค์ตรัสรู้ได้เพราะอาศัยวิปัสสนา การเดินตามมรรค ท่านต้องมีสัมมาทิฏฐิที่เป็นอนาสวะก่อน ตามหลักของเหตุปัจจัย สัมมาทิฏฐิที่เป็นอนาสวะ หรือ สัมมาทิฏฐิที่นับเนื่องเป็นองค์มรรคเกิดขึ้นเองไม่ได้ ฝากไปให้คิดต่อนะท่าน

ก็คิดอยู่ ที่ตอบตอนกลางวัน รีบตอบลวก ๆ คลุมเครือ ทีนี้ ว่าให้ชัด เรื่องภูมิจะได้จบ ๆ
ตอบไม่หมด ก็ไม่สบายใจอยู่ กลัวผู้รู้ตำหนิเอา

ก่อนอื่น ดูอธิบายง่าย ๆ ปูพื้นสำหรับบางท่านนะครับ ที่รู้แล้ว ขออภัย

ภูมิ มี ๓๑ คือ

อบายภูมินี้มี ๔ ( ๑. นิรยภูมิ ๒. ดิรัจฉานภูมิ ๓. เปรตภูมิ ๔. อสุรกายภูมิ)
กามสุคติภูมิ มี ๗ ภูมิ คือ มนุษย์ ๑ ภูมิ
เทวดา ๖ ภูมิ จาตุมมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตตี )

รูปาวจรภูมิถึง ๑๖ ภูมิ ตรงนี้ ขอละเอียดนิดนึงนะครับ

- ปฐมฌานภูมิ มี ๓ ภูมิ แบ่งตามผลของความประณีตของฌาน ธรรมดา ประณีตมาก และ มากที่สุด
๑. ปาริสัชชาภูมิ เป็นที่อยู่ของพรหมบริษัท คือ พรหมสามัญธรรมดา ไม่มี คุณวุฒิ หรืออำนาจอะไรเป็นพิเศษ เป็นเพียงบริวารของมหาพรหมเท่านั้น
๒. ปุโรหิตาภูมิ เป็นที่อยู่ของพรหมปุโรหิต คือพรหมที่เป็นที่ปรึกษาของ มหาพรหม
๓. มหาพรหมมาภูมิ เป็นที่อยู่ของพรหมที่มีความยิ่งใหญ่ในปฐมฌานภูมิ คือ พรหมที่เป็นชั้นหัวหน้า

- ทุติยฌานภูมิ มี ๓ ภูมิ
๔. ปริตตาภาภูมิ เป็นพรหมบริษัทในชั้นที่ ๒ นี้
๕. อัปปมาณาภาภูมิ เป็นพรหมปุโรหิตในชั้นที่ ๒ นี้
๖. อาภัสสราภูมิ เป็นท้าวมหาพรหมในชั้นที่ ๒ นี้

- ตติยฌานภูมิ มี ๓ ภูมิ
๗. ปริตตสุภาภูมิ เป็นพรหมบริษัทในชั้นที่ ๓ นี้
๘. อัปปมาณสุภาภูมิ เป็นพรหมปุโรหิตในชั้นที่ ๓ นี้
๙. สุภกิณหา หรือสุภากิณณาภูมิ เป็นมหาพรหมในชั้นที่ ๓ นี้

- จตุตถฌานภูมิ มี ๗ ภูมิ
๑๐. เวหัปผลาภูมิ
๑๑. อสัญญสัตตภูมิ เป็นที่อยู่ ของพรหมที่เจริญสัญญาวิราคะ ภาวนา (ภาวนาไม่ให้มีนามขันธ์ หรือ พรหมลูกฟัก พรหมชั้นนี้มีแต่รูป ไม่มีนาม )
สุทธาวาส ๕ จะมีเฉพาะพระอนาคามีและพระอรหันต์ที่บรรลุจตุตถฌาน เท่านั้น
๑๒. อวิหาภูมิ
๑๓. อตัปปาภูมิ
๑๔. สุทัสสาภูมิ
๑๕. สุทัสสีภูมิ
๑๖. อกนิฏฐาภูมิ (ทุสสเจดีย์ เจดีย์บรรจุผ้าที่เจ้าชายสิทธัตถะทรงเปลื้อง อยู่ชั้นนี้)

อรูปภูมิ ๔
๑. อากาสานัญจายตนภูมิ
๒. วิญญาณัญจายตนภูมิ
๓. อากิญจัญญายตนภูมิ
๔. เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิ

(อรูปภูมิทั้ง ๔ นี้ ถึงแม้จะเรียกว่า ภูมิ แต่ก็ไม่มีรูปร่างสัณฐานวิมานพื้นที่ อย่างใดเลย มีแต่อากาศอันว่างเปล่า แม้แต่อรูปพรหมเอง ก็มีแต่นามอย่างเดียว ไม่มีรูปร่างสัณฐานอย่างใดเช่นกัน ดังนั้น วิมาน สวน สระ ต้นไม้ หรือสิ่งที่เป็นรูป ทั้งหลาย จึงไม่มีในอรูปภูมินี้เลย)

พอแค่นี้ก่อนนะ เกริ่น ๆ ปูทางไว้ก่อน เดี๋ยว หน้ามืด แค่นี้ก็คงไม่มีคนอ่านแล้ว
บอร์ด ต่อไป จะบอกว่า ตายจากภูมิไหน จะไปภูมิไหนได้มั่ง ภูมิไหน ไม่ได้

ค่อนข้างหลักวิชา ขออภัยนะครับ คืออยากตอบให้จบจะได้สบายใจ

ทีนี้ ต่อไป จะบอกว่า ตายจากภูมิไหน จะไปภูมิไหนได้มั่ง ภูมิไหน ไม่ได้

ขออนุญาตว่าบาลี ทำท่าเป็นผู้รู้ นิดนึง

ปุถุชฺชนา น ลพฺภนฺติ สุทธาวาเสสุ สพฺพถา โสตาปนฺนา จ สกทาคามิโน จาปิ ปุคฺคลา
อริยา โนปลพฺภนฺติ อสญฺญาปายภูมิสุ เสสฏฐาเนสุ ลพฺภนฺติ อริยา นาริยาปิ จ

บุคคลใดเกิดได้ในภูมิไหน และบุคคลใดเกิดไม่ได้ในภูมิไหนนั้น มีดังนี้

ปุถุชน โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี(มัคค)ไม่เกิดในสุทธาวาส แน่นอน

( สุทธาวาสภูมิทั้ง ๕ เป็นที่เกิดโดยเฉพาะของอนาคามิผลบุคคล ที่ได้จตุตถฌาน (ตามจตุกกนัย)หรือปัญจมฌาน(ตามปัญจกนัย)โดยอำนาจแห่งปฏิสนธิ และเป็นที่เกิดอรหัตตมัคคบุคคล อรหัตตผลบุคคล โดยอำนาจแห่งการเจริญภาวนาที่สุทธาวาสภูมินั้น)

-พระอริยะไม่เกิดในอสัญญีภพและอบายภูมิเลย

ส่วนภูมิที่เหลือนอกนั้นจะเป็น พระอริยะและแม้มิใช่พระอริยะก็เกิดได้

- โสดาปัตติมัคคบุคคล ๑ โสดาปัตติผลบุคคล ๑ รวมอริยะ ๒ บุคคลนี้เกิด ได้ (โดยอำนาจภาวนา) ในมนุษย์ ๑ ภูมิ เทวดา ๖ ภูมิ รูปภูมิ ๑๐ (เว้นสุทธาวาส ภูมิ ๕ อสัญญสัตตภูมิ ๑) รวม ๑๗ ภูมิ

(หมายความว่า มนุษย์ เทวดาและรูปพรหมที่กล่าวนั้น สามารถเจริญวิปัสสนา
ภาวนาให้บรรลุถึงโสดาปัตติมัคค โสดาปัตติผลได้
ส่วน อรูปพรหมที่เป็นปุถุชน คือยังไม่ถึงมัคคถึงผลเลยนั้น ไม่สามารถเริ่มเจริญวิปัสสนาให้เกิดโสดาปัตติมัคค โสดาปัตติผลได้)


มีต่อ

ต่อ ๆ

- อริยะบุคคลอีก ๖ คือ สกทาคามิมัคคบุคคล สกทาคามิผลบุคคล
อนาคามิมัคคบุคคล อนาคามิผลบุคคล อรหัตตมัคคบุคคล และอรหัตตผลบุคคล
นั้นเกิดได้ (โดยอำนาจภาวนา) ในมนุษย์ ๑ ภูมิ เทวดา ๖ ภูมิ รูปภูมิ ๑๕
(เว้น อสัญญสัตตภูมิ ๑) และ อรูปภูมิ ๔ รวม ๒๖ ภูมิ

(หมายความว่า มนุษย์ เทวดา รูปพรหมและอรูปพรหม
สามารถเจริญวิปัสสนาภาวนา(ต่อ) ให้บรรลุเป็นอริยะ ๖ นี้อีกได้)

(...โสดาบันบุคคล ที่ได้อรูปฌาน เมื่อถึงแก่มรณะก็ไปเกิดเป็นอรูปพรหมที่เป็นพระโสดาบัน
โสดาบันบุคคลที่เป็นอรูปพรหมนี้เจริญวิปัสสนาภาวนา(ต่อ) เพื่อให้บรรลุเป็น
พระสกทาคามี พระอนาคามี พระอรหันต์ได้ )

- โสดาปัตติผลบุคคล ๑ สกทาคามิผลบุคคล ๑ รวมอริยะ ๒ บุคคลนี้
เฉพาะที่เป็นมนุษย์หรือเทวดา เมื่อถึงกาลกิริยาแล้วก็อาจจะมาเกิด
(โดยอำนาจ ปฏิสนธิ) ในมนุษย์ ๑ ภูมิ ในเทวดา ๖ ภูมิ อีกได้

แต่ถ้าเป็นผู้ที่ได้ฌานด้วย ก็ไปเกิด (โดยอำนาจปฏิสนธิ) ได้ในรูปภูมิ ๑๐
(เว้นสุทธาวาสภูมิ ๕ อสัญญสัตตภูมิ ๑) และอรูปภูมิ ๔ ตามชั้นฌานที่ตนได้

(เฉพาะโสดาปัตติผลบุคคล สกทาคามิผลบุคคล ที่เป็นรูปพรหมหรืออรูปพรหมอยู่แล้ว
จะไม่กลับมาเกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดาอีกเลย)

- พระอนาคามีที่เป็นมนุษย์หรือเทวดา เมื่อตายแล้วก็ไปเกิดเป็นพรหมแน่นอน
ไม่กลับ มาเกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดาอีกเลย เพราะพระอนาคามีนั้นประหารกามราคะ
และ พยาปาทะได้เด็ดขาดสิ้นเชิงแล้ว ขณะจะทำกาลกิริยา ฌานจะมาโดยอัตโนมัติ

- ถ้าอนาคามิผลบุคคลผู้นั้นได้จตุตถฌาน (ตามจตุกกนัย)หรือปัญจมฌาน
(ตามปัญจกนัย) ด้วย ก็ไปเกิดในสุทธาวาสภูมิ โดย อำนาจปฏิสนธิแต่อย่างเดียว

อ่านแล้วทำให้นึกถึงพวกที่ "ทำนาบนหลังคน หากินบนความทุกข์ผู้อื่น" ซึ่งก็คือพวกที่อวดอ้างตัวเองว่ามีคุณวิเศษ(คุณวิเศษที่สามารถหลอกเอาเงินผู้อื่น) "ก็พวกสแกนกรรม เปิดกรรม และแก้กรรมทั้งหลายแหล่" ทีีเรียกเก็บเงินเป็นพันบาท

ตามหาคนดี ฯ พลศักดิ์ หายไหนแล้วขอรับ กำลังอยากฟังเรื่องผี เปรต อสูรกาย สัตว์นรกเป็นต้นอยู่

มาที่กระทู้นี้ดิขอรับ

หลักคำสอนที่พระพุทธเจ้าใช้สอนคนมีมากมาย เช่นคำสอนสำหรับผู้ครองเรือน ที่เรียกว่า คิหิปฏิบัติ

(สิงคาลสูตร) ได้แก่การปฏิบัติชอบต่อกันระหว่างพ่อแม่ลูก ระหว่างศิษย์กับอาจารย์เป็นต้น

พูดรวม ๆก็คือพระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์ ดังนั้นคำสอนของพระองค์จึงใช้สอนคน

อ้าววว...คุณกรัชกายหนีมาจากนรกได้ยังไงค่ะ...

เอายมฑูตไปหมกไว้ที่ไหนน๊า...

หรือว่าขาดความรักเหมือนกัน...ยมฑูตที่รัก...

นางแมว-

http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=8609