นิทานเรื่องที่ 3
คนเลี้ยงควาย
(การรักษาจิตคล้ายดูแลควาย)
เวลาเลี้ยงควาย เราปล่อยควายให้เดินไปตามถนน
เจ้าของก็เดินตามหลังควาย สบายๆ.....
สองข้างทางเป็นไร่นา บางครั้งควายเดินออกนอกถนน
ไปกินข้าวในนาของเพื่อนบ้าน เจ้าของก็ต้องตีบ้าง
กระตุกเชือกบ้าง ให้ควายกลับขึ้นมาบนถนนใหม่
เมื่อควายเรียบร้อย
เดินบนถนนก็เดินตามหลังควายสบายๆ
เมื่อควายเข้าไปในนากินต้นข้าว
รีบดึงควายให้กลับออกมาบนถนน
ทำอยู่อย่างนั้นเรื่อยๆ ไป
เจ้าของควาย คือ สติ
ควาย คือ จิต
ถนน คือ ลมหายใจ
ถนนยาวๆ คือ ลมหายใจยาวๆ
ต้นข้าว คือ นิวรณ์ 5
เอาสติผูกจิตไว้กับลมหายใจ
พยายามกำหนดรู้ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า
ติดต่อกันสม่ำเสมอ
เหมือนเอาสติผูกจิตไว้กับลมหายใจ
ความรู้สึกอยู่ที่ไหน จิตก็อยู่ที่นั่น
เมื่อสติรู้ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า จิตก็อยู่ที่นั่น
ขาดสติเมื่อไร จิตก็คิดไปต่างๆ นานา
ตามกิเลส ตัณหา ตามนิวรณ์..... ก็รีบต่อสติ
กำหนดรู้ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า
อานาปานสติ ขั้นที่ 1-2
เมื่อจิตคิดออกไป รีบเรียกมาอยู่ที่ลมหายใจออกยาว
ลมหายใจเข้ายาว หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ สบายๆ
การเจริญอานาปานสติเหมือนกับคนเลี้ยงควาย
คอยควบคุมควายให้เดินบนถนน
หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ สบายๆ
มีสติรู้อยู่กับลมหายใจ ให้ติดต่อกันตลอดสาย
คัดลอกบางตอนมาจาก ::
หนังสือ...ความสุขสูงสุด (ฉบับปีมะเส็ง)
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=20090