กระทบแล้วกระเทือนหรือไม่
พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์

ฟ้าร้อง ฝนตก แดดออก ถือเป็นเรื่องปกติของธรรมชาติแต่ไม่วายถูกคนติ แม้องค์พระพุทธรูปงามสมบูรณ์ไร้ที่ติ แต่ก็ยังถูกติว่า งามก็จริงแต่พูดไม่ได้ การติฉินนินทาไม่เคยหายไปจากโลกนี้ ห้ามมิให้คนติฉินนินทายากยิ่งกว่าห้ามไฟมิให้มีควัน ห้ามดวงอาทิตย์มิให้ส่องแสง ใครๆก็ไม่รอดพ้นจากการนินทา

แม้การติฉินนินทาจะเป็นเพียงเสียงนกเสียงกาที่ไม่ควรสนใจฟัง แต่ก็พอหาประโยชน์ได้บ้างด้วยการพิจารณาว่า ตนเป็นจริงดังที่เขาติฉินนินทาหรือเปล่า หากจริงก็ยอมรับว่าจริง รีบหาทางแก้ไข หากไม่จริงก็ปฏิเสธว่าไม่จริง ไม่เห็นต้องเดือดร้อนใจ ภูเขาหินไม่เคยสะเทือนเพราะสายลมแห่งการนินทาเลย คนที่รู้ว่าตนถูกติฉินนินทาออกอาการเดือดเนื้อร้อนใจแสดงว่า “สอบตกสนามใจ”

อย่างไรก็ตามแม้การติฉินนินทาจะเป็นเรื่องปกติประจำโลก แต่ก็ไม่เป็นที่พึงประสงค์ของท่านผู้รู้ เพราะการติฉินนินทาเป็นเรื่องของอาการบกพร่องทางจิต ไม่ลองถามตนเองว่า “นินทาเขาทำไม? นินทาเขาเพื่ออะไร?” สืบลึกลงไปอาจจะเจอคำตอบของจิตที่อิจฉาริษยา เจอจิตที่พยาบาท เป็นต้น บางคนพูดคุยกันดีๆจากกันยังไม่ทันพ้นสายตาก็ติฉินนินทาเสียแล้ว ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังมะไฟ

“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

ภูเขาหินจะถูกสายลมแรงหรือแสงแดดแผดร้อนสาดไส้สักเพียงใด ภูเขาหินยังตั้งตระหง่านไม่สะเทือนไหว ต่างจากต้นอ้อเพียงถูกลมพัดก็พร้อมจะเอนลู่ไหวไปตามแรงลม มนุษย์เกิดมาอยู่บนโลกใบนี้ก็เช่นเดียวกันเพราะมันเป็นโลกแห่งสัมผัส จึงต้องถุกกระทบอย่างใดอย่างหนึ่ง เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ยากจะหลีกเลี่ยง เพียงแต่เมื่อถูกกระทบแล้วกระเทือนหรือไม่

กระทบจากเย็น ร้อน อ่อน แข็ง ยังถือว่าเป็นสัมผัสธรรมดา สร้างความพอใจ ไม่พอใจได้บ้าง แต่ไม่ถึงกับกัดอารมณ์สร้างบาดแผลในใจ แต่ทว่าถูกกระทบกระทั่งจากบุคคลอื่น เจตนาทำให้เกิดความเจ็บช้ำซึ่งเป็นสัมผัสร้ายนี่สิ กัดอารมณ์สร้างบาดแผลทางใจจะทำอย่างไร

ท่านจะนึกถึงภาพภูเขาหินไม่สะเทือนไหวหรือภาพต้นอ้อเอนลู่ไหวไปตามแรงลม ภาพภูเขาหินนั้นย่อมไม่ปรากฏอยู่ในใจที่หวั่นไหวจะปรากฏอยู่เฉพาะในใจที่หนักแน่น ภูเขาหินคือสัญลักษณ์ของความหนักแน่นตั้งตระหง่านให้เราอ่านความหมาย เพียงแต่จะอ่านสัญลักษณ์นั้นออกหรือเปล่า ปราชญ์ผู้หนักแน่นผ่านพบเพียงครั้งเดียวก็อ่านออก ส่วนคนพาลผู้ด้อยปัญญาผ่านพบไม่รู้กี่ครั้งก็อ่านไม่ออก ทุกข์จะไม่ท่วมทับอย่างไร

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ...คุณpoivang

ธรรมะสวัสดีค่ะ

ขอบคุณ คุณลูกโป่งที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

พึงอย่านำเอาสิ่งกระทบมาปรุงแต่งให้เป็นตัณหา