บุญแห่งการฟังธรรมและสาธยายสัจธรรม
ท่านศิยะ ณัญฐสวามี (ดร.ไชย ณ พล)
• ก า ร ฟั ง ธ ร ร ม ต า ม โ อ ก า ส อั น ส ม ค ว ร
พระพุทธเจ้าบอกว่า การฟังธรรมเป็นการเจริญบุญอย่างหนึ่ง
เพราะว่าการฟังได้มากจะทำให้เราได้สิ่งเหล่านี้
๑) จะทำให้เราได้ฟังในสิ่งที่เราไม่เคยได้ฟังมาก่อน
๒) สิ่งใดที่เคยฟังแล้ว ก็จะทำให้เกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ยิ่งขึ้น
สิ่งที่เข้าใจได้ลึกซึ้งก็จะเกิดการจดจำที่มากยิ่งขึ้น
สิ่งที่จดจำได้มากยิ่งขึ้น
ก็จะนำไปสู่การปฏิบัติได้เป็นปกติและถูกต้องมากยิ่งขึ้น
และธรรมะก็เป็นสิ่งประเสริฐและมีประโยชน์ยิ่งกับชีวิต
ดังนั้น การฟังธรรมจึงเป็นบุญอย่างสูงหนึ่ง
เพราะธรรมะมีอำนาจในการชำระสิ่งสกปรก
และธรรมะเป็นสิ่งที่
๑) ทำให้เราสงบ
๒) ทำให้เราปล่อยวาง
๓) ทำให้เราเป็นอิสระ
๔) ทำให้เรามีปัญญา
๕) ทำให้เรามีความสุข
นี่คือผลของธรรมะ
เมื่อฟังธรรมทีไรเราก็จะเกิดการชำระ
ชำระความทุกข์ ชำระความเศร้าหมอง
ชำระการยึดถือ ชำระการหลงผิดไปได้
พระอานนท์จึงตรัสว่า
บุคคลจะบรรลุธรรมได้ด้วยอาการอย่างนี้คือ
๑) ในขณะพิจารณาธรรม
๒) ในขณะฟังธรรม
๓) ในขณะแสดงธรรม
๔) ในขณะที่รวมจิตใจให้เป็นหนึ่ง
จึงเกิดมัคคสมังคีขึ้น เข้าเขตอริยะทันที
คนจะบรรลุได้ด้วยอาการ ๔ ประการ
ในขณะที่แสดงธรรม
ถ้าผู้แสดงธรรมมีธรรมที่ลึกซึ้งชัดเจน
และมีอานุภาพเหนี่ยวนำและรู้วาระจิตของคนฟังธรรม
สามารถพูดและเคลียร์ปัญหาในใจของคนฟังนั้นได้
คนนั้นจะหลุดจากปัญหาของชีวิตในประเด็นนั้นๆ เลย
ด้วยเหตุนี้ในสมัยพุทธกาล
หลายต่อหลายคนฟังธรรมของพระพุทธเจ้า
จึงสำเร็จเป็นพระอริยะ เป็นโสดา
บ้างเป็นพระอรหันต์เลยก็มีทันที
การฟังธรรมมีพลังมากเลยทีเดียว
เป็นบุญอย่างนึงซึ่งยกระดับชีวิตได้
แต่ที่สำคัญเพื่อป้องกันผลข้างเคียงจากการฟังธรรม
พึงเลือกธรรมที่เหมาะสม
ธรรมะใดครอบงำปัญญาว่าอย่างนี้เท่านั้นถูก
อย่างอื่นของคนอื่นผิด อย่าฟังธรรมนั้น
นั่นเป็นสัจจะคับแคบในกะลาครอบ เป็นธรรมะเทียม
ธรรมะแท้ย่อมเป็นสัจจะในทุกสถานกาลเวลา
และครอบงำความมีอยู่เป็นอยู่ทั้งปวง
โดยไม่ครอบงำปัญญาของผู้ฟัง
(มีต่อ)
แต่ความเคยชินนี่ซิคะ เป็นตัวปัญหาใหญ่แก้ยากจริง....จริงค่ะ
พยายามดับตัวตนครับ ดับความเคยชิน ดับตัวเรา
