ติดครูบาอาจารย์
โดย พระอาจารย์สุเมโธ (สุเมโธภิกขุ)
วัดอมราวดี เมืองฮาร์ดฟอร์ด ประเทศอังกฤษ
คัดมาบางตอนจาก
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=13106"หลักของพระพุทธศาสนานั้น
สอนให้เราเคารพบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
เพื่อขจัดความหลงผิดที่ชอบไปแนบสนิทกับอาจารย์ผู้วิเศษ
พระสงฆ์นั้น ถ้าท่านปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบตามพระวินัย
ก็ควรแก่การเคารพสักการะ และควรแก่การรับปัจจัยไทยทาน
นี้เป็นมาตรฐานที่ดีกว่าการที่จะเจาะจงชอบรูปใดรูปหนึ่ง
ซึ่งมีบุคลิกภาพถูกใจเรามิใช่หรือ
บางครั้งเราอาจะเรียนรู้ได้ไม่น้อยจากผู้ที่เราไม่ใคร่จะถูกใจ "
"สำหรับนักปฏิบัติแล้ว ถ้าเราพร้อมที่จะเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะเป็นครูของเรา
ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จหรือความล้มเหลว ความทรงจำอันสวยงามหรือไม่งาม
ที่ยังมีชีวิตอยู่หรือสิ้นไปแล้วก็ตาม ทีนี้เราเรียนรู้อะไรล่ะ
เรียนรู้ว่าสิ่งทั้งหลายทั้งปวง เหล่านี้ล้วนเป็นเห็นเพียงสภาวะของจิตเท่านั้น
เราปรุงแต่งขึ้นมาเองแล้วไปยึดเอาไว้
แล้วสิ่งที่เรายึดนั่นแหละจะทำให้เราสิ้นมานะและตายในที่สุด
เพราะฉะนั้น ให้เราเรียนรู้อย่างนั้น เมื่อรู้แล้วก็ปล่อยวางไป
เรายอมให้ชีวิตเป็นไปตามกฎของธรรมชาติ
และมองมันอยู่ให้สิ่งที่เกิดปัจจัยปรุงแต่งนำเราไปสู่สภาวะที่ไม่มีการปรุงแต่ง
แม้แต่ความกำสรวลโศกเศร้าของเรา ก็ให้เป็นเครื่องนำไปสู่ความว่าง
ความเป็นอิสระหลุดพ้น จะทำให้อย่างนั้น
เราจะต้องอ่อนน้อมตน และอดทนอย่างยิ่งทีเดียว"
"วิถีแห่งพุทธธรรมเป็นอย่างนี้ คือเป็นทางที่พวกเราแต่ละคน
จะได้รู้สภาพความเป็นจริงของความจริงแท้ (สัจธรรม)
เราย้อนหลับมาสู่ตัวเราอีกครั้งหนึ่ง มองดูและไตร่ตรองในชีวิตของเราเอง
แทนที่จะไปติดตรึงแนบแน่นอยู่กับสิ่งจะทำให้เราเขวไปในทางตรงกันข้าม "
...........................................
"ที่อาตมาพูดในคืนนี้ โปรดนำไปพิจารณาไตร่ตรองให้ดีอย่าเพิ่งเชื่อหรือไม่เชื่อ
ถ้าท่านมีความคิดเห็นเป็นอย่างอื่นก็ไม่เป็นไรดอก
ขอให้มองดูความคิดเห็นนั้นว่าเป็นสภาวะของจิตของท่าน แล้วเรียนรู้จากมัน"
(ที่มา : “ติดครูบาอาจารย์” ใน จิตตวิเวก : ธรรมะจากจิตอันสงบ รวมธรรมบรรยายของพระอาจารย์สุเมโธ วัดอมราวดี ประเทศอังกฤษ, นายแพทย์วิเชียร สืบแสง แปลจาก Cittaviveka : Teaching from the the silent mind. ฉบับตีพิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. ๒๕๒๖, หน้า ๙๙-๑๑๑.)
