ผมอยากเรียนถามว่า การไหว้เชงเม้ง นำอาหารไปเซ่นไหว้ เผากระดาษเงินกระดาษทอง + เสื้อผ้าข้าวของกระดาษ
ไปให้บรรพบุรุษ ตามธรรมเนียมคนไทยเชื้อสายจีน
1.บรรพบุรุษจะได้รับหรือไม่
2.มีข้อคิดจากธรรมเนียมปฏิบัตินี้อย่างไร เนื่องจากเด็กสมัยใหม่ไม่อยากไปครับ

โปรดเมตตาให้ความกระจ่างด้วยครับ

ขอบพระคุณครับ


คำตอบ
คำว่า “ธรรมเนียม” หมายถึง ประเพณี แบบแผน หรือแบบอย่างที่ถือปฏิบัติสืบต่อๆกันมา

หากผู้ถามปัญหาศรัทธาในพระปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธโคดมแล้ว ต้องประพฤติตามหลักกาลามสูตร ๑๐ ข้อ เพราะสิ่งที่บุคคลได้สัมผัสนั้น มีทั้งเรื่องจริงและเรื่องไม่จริง คือไม่มีเหตุผลรองรับ ทั้งนี้เป็นเพราะพระพุทธะมีพระเมตตาป้องกันมิให้ชาวกาลามะถูกหลอกให้เชื่อ (อ่านเพิ่มเติมใน ข้อ ๒๐๐๓ (๓))

(๑) บุญกุศลมิได้เกิดขึ้นจากการเผาวัตถุ แต่เกิดจากการประพฤติตามบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ข้อ (ดูข้อ ๑๙๙๗) และผู้ล่วงลับจะได้รับบุญหรือไม่ ต้องมีปัจจัย ๓ อย่างถึงพร้อม คือ
ก. มีผู้อุทิศบุญ
ข. มีบุญที่อุทิศ
ค. มีผู้มาอนุโมทนาบุญ

(๒) จะรู้ว่าธรรมเนียมปฏิบัติเป็นความจริงหรือเป็นความไม่จริงต้องพิสูจน์ ด้วยการประพฤติตามที่ได้แนะนำไว้ใน ข้อ ๒๐๐๒ (๓)

หนูรู้ว่าในใจลึกๆหนูรู้สึกเป็นทุกข์มาก ไม่รู้ทุกข์อะไร เห็นแต่ทุกข์ หนูร้องไห้เยอะมาก หนูเห็นจิตใจตัวเอง บ่อยครั้งหนูก็เกิดอาการคลื่นไส้อาเจียน แปลกที่ว่าเวลาหนูได้ฟังหรืออ่านเกี่ยวกับธรรมะแล้วมันก็น้ำตาไหล มันสะท้อนใจ
หลายครั้งที่หนูรู้สึกเหมือนจะตายจริงๆ ทั้งที่พอไปตรวจหาหมอก็ไม่ได้เป็นอะไร

หนูทราบว่าหนูคงมีกรรมเยอะ ตอนนี้ในใจหนูก็อยากสั่งสมความดีไว้มากๆ และตั้งจิตอยากบรรลุธรรมอย่างน้อยก็ในระดับต้น

หนูเคยอ่านหนังสือของท่านเจ้าคุณโชดก เกี่ยวกับลำดับของญาณ หนูไม่ทราบว่านี่อาจเป็นเพราะหนูติดในภาวะไหนหรือไม่ สิ่งที่เกิดกับหนูเป็นเพราะอะไร หนูควรจะแก้ไขอย่างไร และควรทำอย่างไรให้อยู่ในโลกได้โดยปกติ

หนูเป็นผู้หญิง หนูอยากหาครูบาอาจารย์ผู้มีประสบการณ์มาชี้แนะทางให้ปฏิบัติ ขอท่านอาจารย์กรุณาแนะนำด้วยค่ะ

ด้วยความเคารพอย่างสูง

คำตอบ
สิ่งที่เกิดขึ้นมีต้นเหตุมาจากจิตขาดสติ และมีปัญญาเห็นผิดไปจากความจริงแท้ ความรู้สึกว่าจะตาย แท้จริงแล้วมิได้เป็นเช่นนั้น หากผู้ถามปัญหาประสงค์จะให้พ้นไปจากอารมณ์ที่เกิดขึ้น ต้องพัฒนาจิตให้มีสติและมีปัญญาเห็นถูกตามธรรม ด้วยการสร้างมหาทาน แล้วอธิษฐานให้ตนได้พบครูบาอาจารย์ที่เข้าถึงธรรม จากนั้นต้องประพฤติเหตุให้ตรง ด้วยการสวดมนต์ก่อนนอน หลังสวดมนต์แล้วเสร็จให้เจริญจิตตภาวนา เมื่อสองกิจกรรมแล้วเสร็จต้องอุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร เมื่อใดที่เหตุปัจจัยลงตัว ผู้ถามปัญหาจึงจะได้พบครูบาอาจารย์ มาชี้แนะแนวทางที่ถูกตรงให้

ดิฉันเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมาก หากใครทักหรือพูดอะไรนิดหน่อบทำให้เคืองหู ก็มักจะเก็บไปคิดมาก และก็โกรธ จึงมักหลีกเลี่ยงพบปะสังสรรค์กับคนๆนั้น คือจะพยายามไม่ให้เห็นเค้าในระยะสายตา รวมไปถึงเวลาดิฉันเลิกกับแฟน ดิฉันก็จะพยายามไม่ไปในที่ๆคนเยอะ เพราะกลัวเจอเค้า ซึ่งเมื่อเจอแล้วจิตใจดิฉันมันเหมือนถูกทำร้าย หดหู่ รู้สึกไร้ค่าทุกครั้ง ดิฉันทำได้แค่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง เวลาจะออกไปไหนมาไหนก็ต้องคอยระวังตัวว่าจะเจอแฟนคนเก่า รวมถึงเพื่อนของเขาและคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหลาย ซึ่งดิฉันรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยเลย และไม่มีความสุขด้วย เวลาที่เจอกัน ใจดิฉันมันเจ็บแบบบอกไม่ถูก ดิฉันพยายามพิจารณาดูจิตว่าเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป แต่มันก้ยังรู้สึกไม่ดี ไม่หายเลย ทุกวันนี้ดิฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดี รบกวนอาจารย์ช่วยเมตตาด้วยนะคะ ดิฉันหมดปัญญาจริงๆคะ

คำตอบ
พระพุทธโคดม มิได้สอนให้พุทธบริษัท ประพฤติตนเป็นคนหนีปัญหา แต่ทรงสอนให้อยู่กับปัญหา แล้วใช้ปัญญาเห็นถูกตามธรรมกับที่ต้นเหตุ ปัญหาจึงจะดับไปได้

ดังนั้นพฤติกรรมที่บอกเล่าไปเป็นการหนีปัญหา จะหนีไปในที่แห่งใดๆในโลก ย่อมหนีใจตัวเองไม่พ้น จงอยู่แล้วสู้สิ วิธีสู้กับปัญหาที่ดีที่สุด คือพัฒนาจิตตนเอง (สมถภาวนา) ให้มีกำลังสติกล้าแข็ง และพัฒนาจิตตนเอง (วิปัสสนาภาวนา) ให้มีปัญญาเห็นแจ้งกล้าแข็ง เมื่อใดสิ่งที่ตาเห็น (ภาพ) ดับไป (อนัตตา) ตามกฎไตรลักษณ์ จิตจะเป็นอิสระจากสิ่งที่ตาเห็น ปัญหาจึงจะไม่เกิดขึ้นกับผู้มีปัญญาเห็นแจ้งเช่นนี้ นี่เป็นการแก้ปัญหาที่ถูกตรงที่ผู้รู้จริงนิยมประพฤติ

มีข้อสงสัยอยากจะเรียนถามค่ะ
1.คนที่ไม่ได้เกิดมาอยู่ศาสนาพุทธ เหตุเกิดจากการทำกรรมอะไรมา แล้วต้องทำอย่างไรจึงจะได้เกิดมาในศาสนาพุทธ
2.การที่เกิดมาในเพศที่ต่างกันคือหญิงกับชาย เกิดจากการทำกรรมอะไรมา แล้วจะทำอย่างถึงจะได้เกิดมาเป็นชาย ได้บวชในพุทธศาสนา(ดิฉันอยากเรียนรู้พุทธศาสนา แต่ด้วยความแตกต่างทางศาสนาและเพศที่มิอาจทำได้)
3.เคยไปนั้งวิปัสนากรรมฐานมา โดยต้องแอบที่บ้านไปโกหกว่าไปเที่ยว ถ้าทำแบบนี้จะบาปกับพ่อแม่ไหม สวดมนต์ ไหว้พระ ทำบุญ เข้าวัดก็บอกให้รู้ไม่ได้กลัวพ่อเสียใจ

เรียนถามว่า ขณะเจริญสติสมาธิภาวนาได้ระยะหนึ่ง ก็รู้สึกเย็นจัดที่ลำแขนเหมือนโดนสัมผัส (ช่วงข้อศอกมาที่ข้อมือ) และไม่ทราบว่าจะกำหนดอย่างไรให้หายไป เพราะเกิดอาการหวาด ๆ และรีบอออกจากสมาธิ.....ขอบคุณค่ะ

สงสัยต้องไล่อ่านกระทู้นี้อีกหลายวัน สาธุและขอบคุณครับ