ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
เหตุที่ทำให้พระสัทธรรมตั้งอยู่ไม่นาน http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=33200 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
เจ้าของ: | wincha [ 15 ก.ค. 2010, 15:17 ] |
หัวข้อกระทู้: | เหตุที่ทำให้พระสัทธรรมตั้งอยู่ไม่นาน |
สมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคประทับ ณ ป่าไผ่ ใกล้เมืองมิถิลา ลำดับนั้น ท่านกิมพิละเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ถวายบังคมนั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่งแล้ว กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! อะไรหนอ เป็นเหตุเป็นปัจจัยที่ทำให้พระสัทธรรมไม่ตั้งอยู่ยั่งยืนในเมื่อพระตถาคต ปรินิพพานแล้ว “ดูกรกิมพิละ ! เมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสกอุบาสิกาในพระธรรมวินัยนี้ ไม่เคารพ ไม่ยำเกรงในพระศาสดา ในพระธรรมในพระสงฆ์ ในการศึกษา ไม่เคารพยำเกรงกันและกัน นี้แล กิมพิละ ! เป็นเหตุเป็นปัจจัยที่ทำให้พระสัทธรรมไม่ตั้งอยู่ได้นานในเมื่อตถาคต ปรินิพพานแล้ว” (จากปัญจกนิบาต อังคุตตรนิกาย ๒๒/๒๗๕) ครั้นเมื่อพูดถึงการเกิดของคนและสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ซึ่งเรียกว่า“สัตว์โลก” ทุกคนเรียนและรู้ว่าชีวิตเกิดอย่างไร? แต่จะมีมนุษย์สักกี่คน ที่จะรู้ว่าตนเอง เกิดมาทำไม? หลายคนอาจตอบเหมือนกันว่า ชีวิตก็คือ การเริ่มต้นตั้งแต่เกิดเป็นทารกแบเบาะ เจริญเติบโตเป็นเด็กแล้วเข้าโรงเรียน เรียนหนังสือตั้งแต่ชั้นอนุบาล ประถมศึกษา มัธยมศึกษา และอุดมศึกษา ผ่านมหาวิทยาลัยได้รับปริญญาแล้วได้ทำงานประกอบอาชีพเลี้ยงตน แต่งงานมีครอบครัว หาและสะสมทรัพย์สินเพื่อความมั่นคงของชีวิต ดิ้นรนเสาะแสวงหาความสุข ลาภยศสรรเสริญ ฯลฯ ตามแต่จะต้องการ ซึ่งบางคนได้สมประสงค์บ้าง บางคนก็ไม่สมประสงค์ต่างๆกันไป และที่ไม่มีแตกต่างกันก็คือต้องประสบกับความสุขความทุกข์บ้าง คละเคล้าสับเปลี่ยนกันไป เมื่ออายุเพิ่มมากขึ้นๆ ความแก่ ความชราก็มาเยือน เมื่อถึงวันนั้นร่างกาย ก็เริ่มเสื่อม เริ่มเจ็บไข้ได้ป่วย ล้มหมอนนอนเสื่อและที่สุดของชีวิต วันนั้นวันที่หนีไม่พ้นก็มาถึงคือ “วันตาย” จึงมีคำถามสุดท้ายว่า “เท่านี้หรือคือชีวิต?” เท่านี้หรือ...ชีวิต โคควายวายชีพได้ เขาหนัง เป็นสิ่งที่เป็นอันยัง อยู่ไซร้ คนเด็ดดับศูนย์สัง- ขารร่าง เป็นชื่อเป็นเสียงได้ แต่ร้ายกลับดี ปางน้อยสำเหนียกรู้ เรียนคุณ ครั้นใหญ่ย่อมหาทุน ทรัพย์ไว้ เมื่อกลางแก่แสวงบุญ ธรรมชอบ ยามหง่อมทำใดได้ แต่ล้วนอนิจจังฯ รูปชายหญิงทั่วท้อง ธาตรี เป็นภักษ์แก่เดือนปี สุดสิ้น อัฐิถมทั่วปฐพี รายเรี่ย ประเทศเท่าปีกริ้น ร่างพ้นฤๅมี (โคลงโลกนิติ) สิ่งที่ขอร้องหรือปรารถนาให้เป็นไปอย่างใจไม่ได้ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! ฐานะ ๕ อย่างเหล่านี้ อันใครๆ ในโลกไม่พึงได้ คือ ๑. ขอสิ่งที่มีความแก่เป็นธรรมดา อย่าได้แก่เลย ๒. ขอสิ่งที่มีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา อย่าได้เจ็บไข้เลย ๓. ขอสิ่งที่มีความตายเป็นธรรมดา อย่าได้ตายเลย ๔. ขอสิ่งที่มีความสิ้นไปเป็นธรรมดา อย่าได้สิ้นไปเลย ๕. ขอสิ่งที่มีความพินาศไปเป็นธรรมดา อย่าได้พินาศไปเลย ปัญจกนิบาต อังคุตตรนิกาย ๒๒/๕๙ ที่มาhttp://thai.mindcyber.com/buddha/why1/1124.php |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |