คบคนดีเป็นมิตร
หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
คนผู้ตั้งตนไว้ด้วยความหมั่น ประกอบด้วยการรักษาเป็นอันดีแล้ว
ถ้าคบเพื่อนชั่ว ถูกยั่วยุในทางผิด ประกอบกิจผลาญตน
อาจกลายเป็นทุรชนไปก็ได้ จึงจำต้องอาศัยการเสวนากัลยาณมิตร
เป็นปัจจัยอีกโสดหนึ่ง
ลักษณะแห่งคนดีคนชั่ว ท่านแสดงไว้ในพาลบัณฑิตสูตรว่า
คนผู้มีกายวาจาใจไม่สะอาด คือ ทางกายก็ฆ่าสัตว์ เป็นต้น
ทางวาจาก็พูดเท็จ เป็นต้น และทางใจก็คิดโลภ เป็นต้น
จัดว่าเป็นคนพาลหรือคนชั่ว
ส่วนผู้ประพฤติตรงกันข้ามจัดว่าเป็นคนดี
การที่คบคิดคลุกคลีอยู่ด้วยกัน
ย่อมผันอัธยาศัยของฝ่ายอ่อนให้ผ่อนตาม ฝ่ายกล้าได้
ดุจต้นไม้ไร้วิญญาณอาศัยการเกี่ยวพันแห่งกิ่งและราก
นานเข้ายังอาจพาเอารสของไม้บางชนิดให้ผิดเค็ม
กลายเป็นรสของไม้อีกชนิดหนึ่งไปได้
จะกล่าวไปใยถึงการสมาคมของมนุษยชนเล่า
คบคนดีมีแต่ชี้ความเจริญให้ในยามประมาทพลาดพลั้ง
ยังได้รับความช่วยเหลือ
เมื่อมีภัยก็เป็นที่พึ่งพำนักได้ และไม่ละทิ้งในยามวิบัติ
ท่านจึงว่า คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย
การคบคนก็เป็นหลักสำคัญอันหนึ่งที่ผู้ครองเรือนจำต้องสังวรระวัง
เพราะถ้าพลาดพลั้งก็เป็นทางวินาศแห่งโภคทรัพย์และแก่ตนเองได้
คัดลอกบางส่วนจากเรื่อง...หลักธรรมของผู้ครองเรือน
ที่มา...หนังสือ กฎแห่งกรรม ธรรมปฏิบัติ เล่มที่ 20
http://jarun.org
