ความแก่ย่อมทำรูปที่น่ารักให้ยิ่งเศร้าหมอง
โรคร้ายย่อมขจัดเรี่ยวแรงทั้งหมดในร่างกาย
ความตายย่อมฉุดคร่าอัตภาพ
ที่บำรุงรักษาด้วยเครื่องใช้สอยนานัปการ
ประโยชน์อะไรเล่าจะพึงมีในร่างกาย
(เตลกฏาหคาถา ข้อ ๒๙)
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ประการอื่นยังมีอีก ภิกษุเห็นศพที่เขาทิ้งในป่าช้า เป็นแต่กระดูก สีขาวเปรียบดังสีสังข์...เห็นศพที่เขาทิ้งในป่าช้าเป็นท่อน กระดูกเรี่ยราดเป็นกองๆ มีอายุเกินปีหนึ่ง...เห็นศพที่เขาทิ้งในป่าช้า เป็นแต่กระดูกผุเป็นจุณ จึงนำเข้ามาเปรียบเทียบกายนี้ว่า แม้กายนี้แล ก็เหมือนอย่างนี้เป็นธรรมดา มีความเป็นอย่างนี้ ไม่ล่วงอย่างนี้ไปได้
เมื่อภิกษุนั้นไม่ประมาท มีความเพียร ส่งตนไปในธรรมอยู่อย่างนี้ ย่อมละความดำริพล่านที่อาศัยเรือนเสียได้ เพราะละความดำริพล่านนั้นได้ จิตอันเป็นไปภายในเท่านั้น ย่อมคงที่แน่นิ่ง เป็นธรรมเอกผุดขึ้น ตั้งมั่น ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้อย่างนี้ ภิกษุก็ชื่อว่า เจริญกายคตาสติ ฯ
| ไฟล์แนป: |
|
4791_52539.jpg [ 38.6 KiB | เปิดดู 2377 ครั้ง ] |
