ผู้รู้ทั้งหลายต่างกล่าวว่า "การปฏิบัติธรรมย่อมนำสุขมาให้"
ค่ะ

สาธุ...

ขอบคุณครับคุณหัวหอม

โดยส่วนตัวแล้วผมมีความรู้สึกว่า สติเป็นสิ่งจำเป็นมากจะขาดไม่ได้ในการต่อสู้กับความอยากก็จริง แต่ลำพังแค่มีสติรู้การเกิดของผัสสะและเวทนายังไม่เพียงพอที่จะทำให้เอาชนะกามราคะได้ครับ (ความเห็นส่วนตัวของคนธรรมดาๆครับ ผิดถูกประการใดขออภัยด้วย) ผมคิดว่าต้องคู่ไปกับการเห็นโทษของความอยาก ความเพลิดเพลินในกามราคะนั้นด้วย จึงจะทำให้ละได้ขาดสนิท ทีนี้คงมีหลายคนเริ่มสงสัยว่าแล้วทำยังไงจึงจะเห็นโทษ เพราะความสุขจากกามราคะมันก็เป็นความสุขจริงๆ มันชวนให้เพลินจริงๆ ชวนให้หลงใหลติดใจจริงๆ........

ท่านใดพอจะทราบวิธีให้เห็นโทษ ให้เห็นจริงๆ ซึ้งจริงๆไม่ใช่คิดคะเนเอา ขอเชิญท่านแนะนำด้วยครับ

เวลาอยากที่จะเสพแล้วยังไม่ได้เสพเป็นสุข หรือทุกข์?
เวลาที่ต้องดิ้นรนขวยขวายเพื่อที่จะเสพมันเป็นสุข หรือทุกข์?
หากดิ้นรนขวยขวายแล้วไม่ได้เสพมันเป็นสุข หรือทุกข์?
เมื่อได้เสพมันแล้วการที่ต้องรักษามันเพื่อที่จะได้เสพในครั้งต่อๆไปอีกเป็นสุข หรือทุกข์?
เมื่อพยายามเต็มที่ในการรักษามันแล้วแต่สุดท้ายมันก็เป็นอันจากไปเป็นสุข หรือทุกข์?
แล้วความสุขที่ได้จากมันกับความทุกข์ต่างๆที่เกิดจากมันอย่างไหนแท้จริงแล้วยาวนานกว่ามีน้ำหนักมากกว่า?

ไม่จำเป็นต้องตอบนะครับ ให้ลองพิจารณาเหตุการณ์ในอดีตก็ดี หรือปัจจุบันก็ดีว่ามันเป็นแบบไหน
มีคุณแบบไหน หรือมีโทษแบบไหน สมควรไหมที่ต้องวิ่งเข้าหามันด้วยความอยากโดยไม่ยับยั้งชั่งใจเสียก่อน

ขออนุโมทนากับคุณyodyoodขอรับ

สติ คู่กับ ปัญญา

"สติรู้ทัน ปัญญารู้เท่า"

สติรู้ทันว่าเกิดกิเลสแล้ว แต่เท่านี้ยังไม่พอ ต้องมีปัญญารู้เท่าโทษของกิเลสด้วย



สำหรับการกลัวโทษของกิเลส ในแต่ละคนอาจจะกลัวไม่เหมือนกัน เช่น เรื่องการกิน คนหนึ่งไม่อยากกินอาหารเยอะเพราะกลัวอ้วน อีกคนหนึ่งไม่อยากกินอาหารเยอะเพราะกลัวเป็นโรค จึงเป็นนานาจิตตัง เพราะฉะนั้นเราก็ต้องสังเกตุดูว่าเราได้รับโทษอะไรจากกิเลสตัวนั้น แล้วเรากลัวไหม ถ้าเรากลัวโทษของมัน ใจเราก็จะไม่เอามันเอง

สาธุ

วิธีชนะกามราคะ...ของเขา

ของเรา..อยู่ที่ไหน..หนอ???

ท่านี้..ไม่ขอเลียนแบบ...นะ

แต่ก็พอจะเห็นท่า..ของตัวเองแล้วละ..

หง๋า

ขอบคุณครับ

มีท่านๆหนึ่งกล่าวว่า(ไม่ใช่ผมนะ) กามราคะที่อยู่นอกกรอบของศีล สุข 1% อีก 99%ทุกข์

มันสุขจริงครับ แต่เอาจริงๆมันอยู่แป๊บเดียวเองนะครับ

(แต่ก็ยังชอบอยู่ดี คงยังต้องฝึกอีกมากครับ)

คนติดยาเสพติด...ตอนไม่รู้ว่าติด...ก็คิดเห็นแต่ความสนุก

แต่พอรู้ว่าติด...ไม่ได้เสพก็ทุกข์....เพราะร่างกายมันติด..
ได้เสพแล้วก็ทุกข์..เพราะใจมันอยากเลิก...

กามราคะ...ก็เป็นเช่นเดียวกัน...มันทุกข์ตลอดสำหรับคนที่อยากเลิก