"พึงชนะความโกรธ ด้วยความไม่โกรธ
พึงชนะความไม่ดี ด้วยความดี
พึงชนะความตระหนี่ ด้วยการให้
พึงชนะคนมักกล่าวคำเหลาะแหละ ด้วยคำสัตย์
พึงกล่าวคำสัตย์ ไม่พึงโกรธ"

"ก็ชนเหล่าใด เข้าไปผูกความโกรธนั้นไว้ว่า
'ผู้โน้น ได้ด่าเรา ผู้โน้น ได้ตีเรา ผู้โน้น ได้ชนะเรา
ผู้โน้น ได้ลักสิ่งของของเราแล้ว'
เวรของชนเหล่านั้น ย่อมไม่ระงับได้
ส่วนชนเหล่าใด ไม่เข้าไปผูกความโกรธนั้นไว้ว่า
'ผู้โน้น ได้ด่าเรา ผู้โน้น ได้ตีเรา ผู้โน้น ได้ชนะเรา
ผู้โน้น ได้ลักสิ่งของของเราแล้ว'
เวรของชนเหล่านั้นย่อมระงับได้"

"ในกาลไหน ๆ เวรทั้งหลายในโลกนี้ ย่อมไม่ระงับด้วยเวรเลย
แต่ย่อมระงับได้ ด้วยความไม่มีเวร ธรรมนี้เป็นของเก่า"

(พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท)