"จั ก ร ๔" (ธรรมนำชีวิตไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ดุจล้อนำรถไปสู่ที่หมาย
- virtues wheeling one to prosperity)
๑. ป ฏิ รูป เ ท ส ว า ส ะ
(อยู่ในถิ่นที่ดี มีสิ่งแวดล้อมเหมาะสม
- living in a suitable region; good or favourable environment)
๒. สั ป ปุ ริ สู ปั ส ส ย ะ
(สมาคมกับสัตบุรุษ - association with good people)
๓. อั ต ต สั ม ม า ป ณิ ธิ
(ตั้งตนไว้ชอบ, ตั้งจิตคิดมุ่งหมาย นำตนไปถูกทาง
- setting oneself in the right course;
aspiring and directing oneself in the right way)
๔. ปุ พ เ พ ก ต ปุ ญ ญ ต า
(ความเป็นผู้ได้ทำความดีไว้ก่อนแล้ว, มีพื้นเดิมดี,
ได้สร้างสมคุณความดีเตรียมพร้อมไว้แต่ต้น
- having formerly done meritorious deeds;
to have prepared oneself with good background)
ธรรม ๔ ข้อนี้ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "พ หุ ก า ร ธ ร ร ม"
คือธรรมมีอุปการะมาก (virtues of great assistance)
เป็นเครื่องช่วยให้สามารถสร้างความดีอื่นๆ ทุกอย่าง
และช่วยให้ประสบความเจริญก้าวหน้าในชีวิต
บรรลุความงอกงามไพบูลย์.
[ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)]