"ฉันทะ" หนึ่งในอธิบาทสี่ ท่านก็จัดว่าเป็น "ตัณหา" ..
ตัณหาที่แปลว่า ความทะยานอยาก อยากได้ อยากเป็น
แต่จัดเป็นตัณหาอย่างละเอียด เป็นตัณหาในทางที่ดี
พระอานนท์ท่านกล่าวว่า "อาศัยฉันทะเพื่อละฉันทะ"
โดยอุปมาไว้ว่า ..
"การที่จะมาสู่อารามนี้ ผู้มาก็ต้องมีฉันทะที่จะมา ต้องมีความเพียรที่จะมา
ต้องมีจิตตะที่จะมา ต้องมีความใคร่ครวญที่จะมา
แต่ว่าครั้นมาถึงอารามนี้แล้ว ฉันทะนั้นก็สงบ ความเพียรก็สงบ
จิตใจที่มาก็สงบ วิมังสาคือความใคร่ครวญพิจารณาที่จะมาก็สงบ
ฉะนั้นจึงละฉันทะอย่างนี้"
ที่กล่าวว่า .."อาศัยฉันทะเพื่อละฉันทะ"
ก็มีความหมายเดียวกับ "อาศัยตัณหาเพื่อละตัณหา" ..
จะเพียรภาวนาเพื่อละตัณหาคะ