ให้พากันฝึกหัดดัดแปลงตนเอง ยากลำบากขนาดไหน ความยากลำบากนั่นกิเลสมันกีดขวางทางเดินเพื่อความดี เอ้า ฝืนเข้าไปๆ เอาจนผ่านมันไปได้ ผ่านเปลาะนี้ผ่านเปลาะนั้น จนผ่านไปได้โดยสิ้นเชิง ทีแรกฉุดลากไปจะเป็นจะตายมันก็ไปไม่ได้ แพ้กิเลส ให้กิเลสเอาไปต้มยำๆ ทีนี้เวลาหนักเข้าสู้ไม่ถอยกิเลสก็เริ่มแพ้ๆ สุดท้ายมีแต่จะฆ่ากิเลสโดยถ่ายเดียว นี่ละจิตที่ได้รับการฝึกฝนอบรมไม่หยุดไม่ถอยมีกำลังได้
เมื่อมีกำลังแล้วทีนี้ชำระความชั่ว ความชั่วผ่านมาไม่ได้เลย ตัดขาดสะบั้นๆ จนกระทั่งความชั่วหมดจากใจโดยสิ้นเชิง กิเลสนั่นละเป็นสาเหตุให้ทำชั่ว ขาดไปจากใจแล้วก็บริสุทธิ์ จากนั้นแล้วไม่มีอะไรมากวนใจให้ได้รับความทุกข์ หรือจากการยุแหย่ก่อกวนของกิเลสประเภทต่างๆ หมดโดยสิ้นเชิง เหมือนจิตพระพุทธเจ้าจิตพระอรหันต์ท่านเป็นอย่างนั้น เห็นประจักษ์ นี่ละศาสนาพระพุทธเจ้าสดๆ ร้อนๆ ขอให้ใครปฏิบัติ เมื่อเจอเข้าไปแล้วพระพุทธเจ้ากับใจดวงนี้เป็นอันเดียวกัน ไม่ได้ว่าห่างเหินเกินกว่าที่จะคิดจะคาดไปอะไร จ้าเข้าในใจแล้วพระพุทธเจ้ากับเราก็เป็นอันเดียวกันสดๆ ร้อนๆ เป็นอย่างนี้ละ ให้พากันตั้งใจปฏิบัติ
การฝึกฝนอบรมนี้เป็นของสำคัญมาก กิเลสแทรกอยู่ทุกระยะ มันไม่ได้ถอย กิเลสแหลมคมมาก ซึมซาบตลอดเวลา ธรรมต้องเอาให้หนักๆ จนกระทั่งกิเลสหมดโดยสิ้นเชิงแล้วไม่มีอะไรกวนใจ พระพุทธเจ้าพระอรหันต์ท่านไม่มีอะไรกวนใจ หมดโดยสิ้นเชิง ถ้าหากยังมีชีวิตอยู่ก็เรียกว่าธาตุขันธ์ยังมีอยู่ ก็มีแต่เรื่องธาตุเรื่องขันธ์มันแสดงไปตามอาการของมัน เจ็บท้องปวดหัวอะไรก็แล้วแต่ เจ็บนั้นปวดนี้ เป็นไข้เป็นอะไรเป็นเรื่องของธาตุของขันธ์ จิตหมดโดยสิ้นเชิง เพียงรับทราบเท่านั้นเอง นั่นละจิตหมดภัย คือกิเลสหมดจากใจแล้วไม่มีอะไรเป็นภัยภายในใจ ก็มีแต่ธาตุขันธ์รักษากันไปรับผิดชอบกันไป พอถึงกาลเวลาแล้วก็ดีดผึงเท่านั้นไปเลย หมดโดยสิ้นเชิง
ที่มา : http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 39&CatID=2
กราบหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน เจ้าคะ