พระญาณสิทธาจารย์
(หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)
วัดถ้ำผาปล่อง ต.บ้านถ้ำ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่



วันเวลาไม่ได้มาช่วยเราท่านทั้งหลาย
แต่ว่าจิตใจของเราเองนั้นแหละช่วยตัวเราเอง
วันไหนคืนไหนมันเกียจคร้านท้อถอย ก็ให้ตั้งใจขึ้นมาใหม่

ถ้าเรานั่งมันง่วงก็ยืนภาวนาก็ได้
ถ้ายืนภาวนายังง่วงเหงาหาวนอนอยู่ก็เดินจงกรม
กำหนดทางสั้นยาว เดินกลับไปกลับมา
บริกรรมพุทโธในใจ
จนจิตใจสงบระงับได้ทุกวันทุกคืนไม่ให้ขาดระยะ
อันนั้นจึงชื่อว่าเป็นคนตั้งใจ
เอาใจใส่ในข้อวัตรปฏิบัติที่ตนประกอบอยู่ กระทำอยู่
เราก็ต้องตั้งใจต่อมาจนถึงปัจจุบันนี้

เราคิดดูรู้ได้เข้าใจในใจของเราอย่างไร
ก็มีสติประจำใจอยู่ มีสมาธิประจำใจอยู่
มีปัญญา วิชชา ความรู้ประจำใจนี้อยู่
เรียกว่า "อยู่ในใจ"

นั่งก็อยู่ในใจ นอนก็อยู่ในใจ ยืนก็มีอยู่ในใจ
เดินไปมาที่ไหนก็มีอยู่ในใจของตัวเอง ไม่ใช่ใจของผู้อื่น

ใจผู้อื่นคนอื่นเป็นเรื่องของเขา ไมใช่ของเรา
ใจของเรามีอยู่ภายในหนังหุ้มอยู่เป็นที่สุดรอบนี้



คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือสุข สงบ เยือกเย็น
สิงหาคม, ๒๕๕๖. หน้า ๓๕