ผู้มีธรรมบวชมามีธรรม มีความระมัดระวังตนตลอดเวลา ไม่มีความชินเรื่องการระมัดระวังตัวเอง ถ้าชินก็ชินไปด้วยความระมัดระวังเสีย เช่นอย่างพระท่านบวชใหม่ได้ระมัดระวังมันผิดมันพลาดเรื่อยๆ ระวังตลอดเวลาทีนี้เลยชิน ชินต่อความระวัง ไปไหนเหมือนไม่ระวัง แต่อะไรผิดรู้ทันที แก้ไขปั๊บเลยไม่ทำ นี่เรียกว่าระวังจนชิน มันก็ดี ผู้ที่มีศีลมีธรรมไปที่ไหนก็เย็นนะ อยู่คนเดียวกับเพื่อนกับฝูงก็เย็น นี่แหละธรรมอยู่ที่ไหนเย็นทั้งนั้น

ถ้ากิเลสไปที่ไหนเกิดเรื่องเกิดราว ฆ่าฟันรันแทง ทะเลาะเบาะแว้ง เป็นไปได้ทุกแบบทุกฉบับขึ้นชื่อว่ากิเลส เป็นตัวขวางที่สุดแหละกิเลส ธรรมนี้ล่องตรงแน่วเลย กิเลสเป็นตัวขวางทาง ธรรมเป็นองค์ธรรมชาติที่เปิดทางให้ความสะดวกแก่กันและกัน นี่เรียกว่าธรรม ถ้าเป็นกิเลสแล้วขวางกัน กีดกันกัน ทุกอย่างอะไรที่จะให้เกิดความไม่ดีงามแล้วเป็นเรื่องของกิเลสทั้งนั้นละก่อขึ้นนะ เรื่องธรรมท่านไม่ก่อ ท่านแก้ไขดัดแปลงหรือชะล้าง นั่นเรียกว่าธรรม

ถ้าเป็นกิเลสแล้วมีแต่หาของสกปรกมาโปะกันๆ อยู่ดีๆ ก็หาเรื่องหาราวใส่กัน นั่น กิเลสมันอยู่เฉยๆ ไม่ได้ ต้องหาเรื่องนั้นหาเรื่องนี้ ยุแหย่ก่อกวนซึ่งกันและกันจนได้กิเลส ถ้าธรรมไปที่ไหนไม่มีเรื่อง มีแต่ความดีงาม คบค้าสมาคมกันแล้วจากกันไปก็คิดถึงกัน นี่คือความมีธรรมด้วยกัน จากกันไปก็คิดถึงกันอยากพบอยากเห็น อยากคบค้าสมาคม เรื่องธรรมเป็นอย่างนั้น ถ้าเรื่องโลกแล้วพบกันทีเดียวเท่านั้นเข็ดจนกระทั่งวันตาย มันมีเสี้ยนมีหนามอยู่ในตัวนั่นแหละ

ให้พากันสั่งสมธรรมให้มีขึ้นให้มากนะ ถ้าอยากชุ่มเย็นภายในตัวเอง ความชุ่มเย็นไม่อยู่ที่ไหน อยู่ที่ใจ ของเราที่ดัดแปลงตนให้เป็นคนดี ต่างคนต่างดัดแปลงตัวเอง เข้ากันได้สนิทๆ ไปหมด ถ้าต่างคนต่างเลอะเทอะแล้วเลอะไปหมดนะ มีเท่านั้นละ วันนี้เป็นปีใหม่ เทศน์สอนปีใหม่พอให้เข้าใจกันนะ ให้พากันตั้งอกตั้งใจปฏิบัติตัวให้เป็นคนดี ศาสนาเท่านั้นละที่จะทำคนให้ดีได้ นอกจากนั้นไม่มี มีศาสนา นี้เราเป็นลูกชาวพุทธขอทำตัวให้ดีสมกับลูกชาวพุทธนะ เอาละพอ ให้พร



ที่มา : http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 71&CatID=2

อนุโมทนามิ