ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก
วัดธรรมสถิต ต.สำนักทอง อ.เมือง จ.ระยอง
เราจะให้คนอื่นเขาดี เราต้องดูว่า
ดีของเขามีอยู่แค่ไหน
ถ้าดีของเขามีอยู่แค่นั้น
เราจะให้เขาดีกว่านั้น...เราก็โง่
จะดูคนอื่นต้องดูที่เจตนาของเขา
กราบท่านพ่อครั้งแรก โยมคนหนึ่งพูดกับท่านว่า
"หมู่นี้โยมทำงานไม่ค่อยสะดวกใจ
ไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา"
ท่านนิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วบอกว่า
"ทำงานอย่าเอาแต่ใจตัวเอง
เราทำอะไรเราก็ว่า เราถูก
แต่มันอาจจะไม่ถูกคนอื่นเขา
อย่ามัวแต่ว่าคนนั้นทำผิดคนนี้ทำผิด
ให้กลับมาดูความผิดของตัวเองอย่างเดียวดีกว่า"
ใครจะดีอย่างไร จะชั่วอย่างไร
ก็เรื่องของเขา เราดูเรื่องของเราดีกว่า
เราทำงาน อย่าให้งานทำเรา
เราอยู่กับสังคม บางทีต้องทำตามเขาแต่ขัดใจเรา
ถ้าเราทำตามใจเรา เราก็จะขัดกับพวก
คนเราต้องรักตัวเราเองยิ่งกว่าคนอื่น
ฉะนั้นจะทำอย่างไรจึงจะได้ทั้ง ๒ อย่าง
คือ ทำตามเขาแต่ "กาย"
ส่วน"ใจ" มีสติรู้อยู่ของเราข้างใน
คือ มีสติรักษาลม
เจออุปสรรคอะไรเราก็ต้องสู้
ถ้าเรายอมแพ้เอาง่ายๆ
เราจะต้องแพ้อยู่เรื่อย
ข้างในเราก็ต้องแกร่ง
มีอะไรมากระทบ เราจะได้ไม่หวั่นไหว
ให้ทำตัวเป็นแก่น อย่าทำตัวเป็นกระพี้
เขาว่าเราไม่ดี มันก็อยู่แค่ปากเขา
ไม่เคยถึงตัวเราสักที
ใครจะด่าว่ายังไงก็ช่างหัวมัน อย่าไปสนใจ
ให้หัดเอาหินถ่วงหูไว้บ้าง
อย่าเอามาหาบมาคอน หนักเปล่าๆ ของไร้สาระ
เขาว่าดี แต่มันดีของเขา
จะดีของเราหรือเปล่า
อะไรจะเสียก็ให้มันเสียไป
แต่อย่าให้ใจเสีย
เขาเอาของเรา ดีกว่าเราเอาของเขา
คัดลอกบางส่วนจาก
หนังสือยาใจ อนุสรณ์พระครูญาณวิศิษฏ์
หน้า ๔๐-๔๕
รวมคำสอนท่านพ่อเฟื่อง โชติโก http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=47090
ประวัติและปฏิปทา “ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=27449