"เพราะใจดวงเดียว"
" .. ผู้ที่จะเที่ยวเอาภพ เอาชาติ นับกัปป์ นับกัลป์ไม่ได้ ตั้งแต่โลกเป็นโลกมา "คือดวงจิตของเรานี่เอง" ดวงจิตของเรานี่เองเป็นผู้ก่อกรรมก่อเวรแล้วก่อเล่า ไม่เบื่อสักที ก็แม่นดวงจิตของเรานี่แหละ เพราะเหตุนั้น "เราจึงต้องอบรมจิตใจของเราให้ดี" ให้ใจรู้เสียใจนี่แหละมันเป็นผู้หลง จนนับภพนับชาติไม่ได้ ภพน้อย ภพใหญ่เที่ยวอยู่ในสังสารจักร์นี่
จึงให้เข้าใจเสียว่า "เจ้ากรรมนายเวรคือใจ ตัวกรรมแม่นใจ ดวงใจอันเดียว" วิญญาณอันเดียวเป็นตัวกรรม แต่งกรรมเสียแล้ว ให้เวียนตายเวียนเกิดที่นี่ ไม่เลิก เรารู้จักแล้ว "เราต้องควบคุมใจแนะนำสั่งสอนใจ ทำใจของเราให้ผ่องแผ้ว" ว่าเอาย่อ ๆ นี่แหละกว้างขวางก็ได้ยินมาพอแฮงแล้ว เอาย่อ ๆ "ควบคุมใจเท่านั้นและ"
เดี๋ยวนี้ ใจนี้ "เจ้าของนรกก็แม่นใจนี่แหละ" ม่าง (เลิก, ทิ้ง) นรกก็แม่นใจนี่แหละ ครั้นมันไม่ดีละก็ ร้อน เป็นทุกข์เหมือนใจจะขาด ครั้นใจไม่ดีละก็ "มันกลุ้ม เป็นทุกข์จนฆ่าตัวตายนี่แหละ" ถือว่าเราเป็นเรา นี่ก็เพราะใจนี่แหละ ไม่ใช่อื่นดอก .. "
อนาลโยวาท
โดย คุณธัชชัย ธัญญาวัลย แพรวา มั่นพลศรี
