"โลกกับธรรม"
- โลก หมายถึง เรื่องที่เป็นวัตถุ
- ธรรม หมายถึง เรื่องที่มิใช่วัตถุ
" .. ธรรมเป็นเรื่องของจิตใจ โลกเป็นเรื่องของกาย แต่โลกกับธรรมต้องอาศัยกันเหมือนมนุษย์อาศัยโลก โลกก็อาศัยมนุษย์เป็นผู้แต่งให้ เช่น มีการตบแต่งสถานบ้านเรือน อาคาร ถนน หนทาง ฯลฯ ให้สวยงาม
เหล่านี้ต้องอาศัยมนุษย์เป็นผู้ปรุงการแต่งบ้าน แต่งวัตถุสิ่งของและแต่งร่างกายให้สวยงาม ย่อมมีผู้สนใจแต่งกันมาก "แต่การแต่งดวงจิตไม่มีใครสนใจ" เพราะเป็นของที่มองไม่เห็น
แต่ความจริงแล้ว "ดวงจิตเป็นของสำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์" กายกับใจเป็นของต้องอาศัยซึ่งกันและกัน จึงจะเกิดความเจริญ "แต่กายกับใจก็เป็นคนละส่วน ไม่ใช่อย่างเดียวกัน" เหมือนคนต้องอาศัยแผ่นดิน แต่แผ่นดินก็มิใช่คนและคนก็ไม่ใช่แผ่นดิน .. "
ท่านพ่อลี ธัมมธโร
