"คนหลงอำนาจ"
" .. "ผู้หลงอำนาจ เป็นผู้มีโมหะมีความรู้สึกที่ไม่ถูก ไม่ชอบ ไม่ควร ในอำนาจที่ตนมี" ผู้หลงอำนาจจะมีความรู้สึกว่า "อำนาจที่ตนมีอยู่นั้นยิ่งใหญ่ เหนืออำนาจทั้งหลายเกินความจริง" เป็นความรู้สึกที่ไม่ถูก ไม่ชอบ ไม่ควร
"ผู้หลงอำนาจของตนว่า ยิ่งใหญ่เหนืออำนาจทั้งหลาย ย่อมเกิดความเห่อเหิมทะเยอทะยานในการใช้อำนาจนั้น ให้เกิดผลเสริมอำนาจของตนให้ยิ่งขึ้น ความรู้สึกนี้จัดเป็นโลภะ" แม้ไม่เป็นไปดังความเหิมเห่อทะเยอทะยาน "ความผิดหวังนั้นจักเป็นโทสะ" .. "
"ผู้เป็นที่รักของมนุษย์และเทวดา"
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙
