"ธรรมเหนือโลก"
" .. เมื่อปฎิบัติยิ่งขึ้นไปก็จะมี "ใจเป็นอริยะ เป็นโลกุตตระคือพ้นโลกเหนีอโลก" อันหมายความว่า "ไม่เกาะเกี่ยวยึดถึออยู่ในโลก" เมื่อยังเกาะเกี่ยวยึดถึอก็เป็นโลกิยะ คือยังเกี่ยวกับโลก "เมื่อไม่เกี่ยวเกาะยึดถึอคือปล่อยได้ ก็เป็นโลกุตตระคือพ้นโลกหรีอเหนือโลก"
"อันโลกิยะหรือโลกุตตระนี้ ก็ปรากฎอยู่ที่จิตใจนี้เองมิใข่ที่อื๋น เมื่อจิตใจนี้ยังเกี่ยวอยู่กับโลกยังยึดถึออยู่ก็เป็นโลกิยะ เมื่อจิตใจนี้ปล่อยวางได้ ไม่ยึดถึอก็เป็นโลกุตตระ เหนือโลกพ้นโลก" ยึดโลกอยู่ก็เป็นโลกิยะ ปล่อยยึดโลกก็เป็นโลกุตดระ .. "
"โลก - เหนือโลก"
สมเด็จพระญาณสังวรฯ ๓ มกราคม ๒๕๒๗
