"เป็นเสลดน้ำลาย ท่านคายทิ้งแล้ว"
" .. "โลกธรรม ธรรมของโลก" ที่มันกระทบกระเทือนใจคนเรานั้น ได้แก่อะไร "ความสรรเสริญชอบใจ ความติเตียนนินทาไม่ชอบใจ" เป็นคู่หนึ่ง
"มีกาย มีใจก็มีความสุขไม่เจ็บไข้ได้ป่วย ไม่กระทบกระเทือนอะไรทางจิตใจก็ชอบ เวลามันทุกข์กาย เวลามันทุกข์ใจ เมื่อมันทุกข์ ทุกอย่างทุกประการประดังเข้ามา ที่นี้ก็ไม่ชอบละ" ชอบสุขแต่ไม่ชอบทุกข์ ทั้งๆ ที่โลกมันมีกันเป็นคู่อยู่อย่างนี้ "ท่านจึงให้เพ่งภาวนาดูจิตใจของตนเอง" อย่าไปมัวฟุ้งซ่านจากกายออกไป
จงให้เห็นว่า "กิเลสเหล่านี้เป็นของเลิกได้ละได้" พระพุทธเจ้า พระอรหันตาเจ้าทั้งหลาย "ท่านละทิ้งแล้ว เป็นเสมหะน้ำลาย ท่านถ่มทิ้ง เป็นเสลดท่านคายทิ้งแล้ว แต่เรายังเก็บเอามากินอีก" มันก็เป็นทุกข์อยู่อย่างนี้แหละ .. "
"พุทฺธาจารปูชา"
หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร
