"สร้างทุกข์ให้ผู้อื่น ก่อเวรให้ตัวเอง"
" .. การต้องการให้ตนเองมีความสุข โดยก่อความทุกข์ให้ผู้อื่นก็คือ "ก่อเวรให้ตนเอง" นึกถึงคำว่า "เวร" บางที่จะเข้าใจชัดขึ้น อาจจะกลัวการก่อทุกข์ให้ผู้อื่นด้วยหวังความสุขแก่ตน โดยต้องย้อนคิดด้วยว่า "ความสุขที่ตนหวังจะได้รับเพราะการก่อทุกข์ให้ผู้อื่น ก็คือเวร"
"เวร นั่นเองที่จะเกิดแก่ตน ที่ตนหลงเข้าใจว่าเป็นความสุข" นึกไว้ให้มั่นใจก็จะเป็นเครื่องป้องกันการก่อทุกข์ให้แก่ผู้อื่นได้ดีพอสมควร "เรากำลังก่อเวร ไม่ใช่กำลังสร้างความสุขด้วยการก่อทุกข์แก่ผู้อื่น" สร้างความทุกข์ให้แก่ใครเมื่อใด ก็ขอให้นึกไปพร้อมกันว่า "เรากำลัง ก่อเวร ก่อเวรให้แก่ตัวเอง"
ไม่ใช่ก่อความทุกข์ให้แก่ผู้อื่นเท่านั้น แต่ก่อเวรให้แก่ตนเองด้วย "ก่อทุกข์ให้แก่ใครหนักหนาเพียงใด ก็กำลังก่อเวรให้แก่ตนเองหนักหนาเพียงนั้น" หรืออาจจะมากกว่าทุกข์ที่ก่อให้แก่ผู้อื่นก็ได้ .. "
"แสงส่องใจ ส.ค.ส. ๒๕๕๑"
สมเด็จพระญาณสังวรฯ
