"มนุษย์ทั้งหลายก็เหมือนต้นไม้"
" .. "ต้นไม้ทุกต้นก็เป็นต้นไม้ต้นเดียวกัน" เพราะว่ามันเหมือนกันโดยอาการที่มันเกิดขึ้นมาแล้ว "มันก็ตั้งอยู่ ตั้งอยู่แล้วก็แปรไป" แล้วมันก็เปลี่ยนไป หายไป เสื่อมไป ดับสิ้นไปเป็นธรรมดา
"มนุษย์เราทั้งหลายก็เหมือนกัน ถ้าเป็นผู้มีสติอยู่ รู้อยู่ ศึกษาด้วยปัญญา ด้วยสติสัมปชัญญะ ก็จะเห็นธรรมอันแท้จริง" คือเห็นมนุษย์เรานี้ เกิดขึ้นมาเป็นเบื้องต้น "เกิดขึ้นมาแล้วก็ตั้งอยู่ เมื่อตั้งอยู่แล้วก็แปรไป แล้วก็เปลี่ยนไป สลายไป ถึงที่สุดแล้วก็จบ" ทุกคนเป็นอยู่อย่างนี้
ฉะนั้น "คนทุกคนในสากลโลกนี้ ก็เป็นอันเดียวกัน ถ้าเราเห็นคนคนเดียวชัดเจนแล้ว ก็เหมือนกับเห็นคนทั้งโลก" มันก็เป็นของมันอยู่อย่างนั้น .. "
"๘๔ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภทฺโท
