.
"พรหมวิหารธรรม"
" .. ถ้าจะอบรมพรหมวิหารธรรม ก็อย่าเห็นว่าเมตตากรุณาเท่านั้นสำคัญ มุทิตาและอุเบกขาก็สำคัญอย่างยิ่ง
- ไม่มีเมตตากรุณา "ก็จะมีใจโหดเหี้ยม"
- ไม่มีมุทิตา "ก็จะมีความอิจฉาริษยา"
- ไม่มีอุเบกขา "ก็จะไม่รู้จักวางเฉย ไม่รู้จักปล่อยวาง ยึดมั่นอยู่"
"ความโหดเหี้ยม ความอิจฉาริษยา" ความยึดมั่นไม่ปล่อยวาง ย่อมเป็นความไม่สวยไม่งามของจิตใจ "ย่อมไม่เป็นที่พึงปรารถนา" ฉะนั้น "เมื่อปรารถนาจะไม่ให้ได้ชื่อว่า เป็นคนโหดเหี้ยม ขี้อิจฉาริษยา" หรือไม่ปล่อยวาง "ก็ต้องอบรมพรหมวิหารธรรม" เพื่อให้จิตพ้นจากสภาพที่ไม่งดงาม ไม่เป็นที่พึงปรารถนาดังกล่าว
ผู้ปรารถนาให้ตนเองมีจิตใจสูง มีจิตใจดี มีจิตใจเย็นสบาย ไม่มีโทสะ ไม่มีพยาบาท ไม่มีอิจฉาริษยา "ควรต้องอบรมพรหมวิหารธรรม ให้สมบูรณ์บริบูรณ์" อย่าได้ว่างเว้น โอกาสที่จะแผ่เมตตามีอยู่ทุกเวลา "มีสติระวังให้มีอุเบกขาไปพร้อมกันด้วยก็จะเป็นพรหมวิหารธรรมที่ถูกต้องลมบูรณ์บริบูรณ์" ที่จะให้คุณแก่เจ้าตัวเต็มที่ก่อนให้แก่ผู้อื่น .. "
"แสงส่องใจ ๓ ตุลาคม ๒๕๒๖"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน)
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
