.
"แก่นของพระพุทธศาสนา"
" .. ใจเป็นของไม่แน่นอนคลอนแคลน "เดี๋ยวคิดไปโน่นไปนี่ ไม่นิ่งอยู่กับที่ได้ ใจเป็นอนัตตาหาได้มีสาระอะไรไม่" คิดอยากโกรธเกลียดใครก็ได้ แล้วนำความเดือดร้อนมาให้แก่ตัวเอง
"ใจเกลียด ใจโกรธ ใจเป็นโทษทุกข์ทรมานด้วยตนเอง" จึงเห็นว่าใจนี้ไม่มีสาระ แล้วไม่เข้าไปยึดเอาใจมาเป็นของตัว ปล่อยวางใจเสีย เห็นใจสักแต่ว่าผู้นึกคิดทำความรู้เท่าแล้วอยู่
"เมื่ออายตนะ ผัสสะ ยังมีอยู่จำเป็นจะต้องรู้ต้องเห็น แต่ไม่เข้าไปทำความเศร้าหมองให้ใจ" เมื่ออายตนะนี้ดับไปแล้ว ผัสสะย่อมไม่ปรากฏ ย่อมดับไปด้วยกัน "อันนี้เป็นแก่นของพระพุทธศาสนา" .. "
"ถาม-ตอบต่างประเทศ"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
| ไฟล์แนป: |
|
37221259_n.jpg [ 37.48 KiB | เปิดดู 1239 ครั้ง ] |