หลวงพ่อเปลี่ยน ปัญญาปทีโป
วัดอรัญญวิเวก อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่
ณ บัดนี้ พวกเราทั้งหลายเมื่อถึงกาลถึงเวลา พวกเราจะพากันเจริญเมตตาภาวนา ฝึกฝนอบรมจิตใจของพวกเรา ตราบใดที่พวกเรายังไม่พ้นทุกข์ ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารอยู่ ยังทุกข์ยากอยู่ในวัฏสงสารนี้ พวกเราก็มุ่งหวังจะสร้างความดีให้หลุดพ้นไป ถ้าหากเรามันยังไม่พ้นไปก็ต้องมาเกิดอีก
หลักพระพุทธศาสนานั้นพระพุทธองค์ทรงสอนให้ละบาปบำเพ็ญบุญ คำว่าละบาปความชั่วของพวกเราเป็นนักปฏิบัตินั้นก็จะพามาดูจิตใจของพวกเรา การฝึกฝนอบรมจิตใจนั้นก็ให้รู้บาป รู้บุญ รู้คุณ รู้โทษ รู้ประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ นั่นแหละจิตใจของพวกเรา จิตใจของคนเรานี้เป็นของที่ฝึกยาก ให้สามารถที่จะขวนขวายให้ความพากเพียรฝึกฝนอบรมได้ ไม่เหลือวิสัยของบุคคลที่มีความตั้งจิตตั้งใจฝึกฝนอบรมอยู่ ย่อมรู้ย่อมเห็นย่อมแก้ไขได้
จิตใจของพวกคนเรานี้ เราก็สังเกตกันง่ายๆ บางทีจิตใจนั้นมันก็เกิดความโลภะ ความทะเยอทะยานไปตามกามารมณ์ทั้งหลาย เราก็สังเกตจิตใจของตนเองนี้มันเหิม มันหลงเพลิดเพลินกามารมณ์ทั้งหลายเหล่านี้ เราก็ควรที่จะสังเกตให้ดูดีๆ เมื่อเราดูดีๆ เราก็จะเห็นว่า มันเป็นอย่างนี้ ถ้ามันเกิดขึ้นมาอย่างนี้มันจะนำความทุกข์มาให้เราในอนาคต ก็ทุกข์อยู่ที่ไหนก็ทุกข์อยู่ที่ใจ ก็ใจของพวกเรามันหลงไปตามอารมณ์นั้นๆ
เหตุฉะนั้นพระพุทธองค์จึงทรงสอนไว้ในธัมมจักกัปปวัตตนสูตรว่า ตัตระ ตัตราภิ นันทินีฯ เพลิดเพลินในอารมณ์นั้นๆ ไม่รู้จักจบจักสิ้นไป แต่เราไม่แก้ไข มันก็ไม่มีที่จบที่สิ้นไปได้ มันก็จะดำเนินไปตลอด ถ้ามันดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่หยุด มันก็ทำให้พวกเรามีความทุกข์ ไม่ทุกข์ตั้งแต่กาย มันทุกข์ใจ มันทุกข์ใจก่อนเพราะใจเป็นเครื่องรับอารมณ์สิ่งทั้งหลายเหล่านั้น
ถอดความจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ “เหตุแห่งทุกข์”
:: ประวัติและคำสอน “หลวงพ่อเปลี่ยน ปัญญาปทีโป”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38758
:: บทสวด ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=20815