.
"ความดีเป็นอิสริยาภรณ์ของคนดี"
"ความดี ย่อมเป็นอาภรณ์เป็นอิสริยยศของคนดี" เพราะคนดีย่อมเห็นว่าความดีนี้แหละเป็นยศอันยิ่งใหญ่ และย่อมพอใจประดับความดีเป็นอาภรณ์ กล่าวได้ว่า "ความดีนั้นเป็นอิสริยาภรณ์ของคนดี"
"ความดีนั้นเกิดจากกรรมที่ดี" ดังที่พระองค์ตรัสไว้ "คนเป็นคนดีก็เพราะกรรม เป็นคนถ่อยก็เพราะกรรม" ฉะนั้นเมื่อละเลิกกรรมทำไม่ดี ทำกรรมที่ดีที่ชอบ ก็ได้เป็นคนดีแล้ว
"แต่คนที่ทำกรรมชั่วผิด แม้จะได้รับบัญญัติว่าดีอย่างไร ก็หาชื่อว่าเป็นคนดีไม่" ผู้ที่รู้และค้านเป็นคนแรกก็คือตนนั่นเอง เว้นไว้แต่จะมีตาใจบอดด้วยความหลงตนไปอย่างยิ่งนั่นแหละจึงจะไม่รู้
"ความดีที่จะให้สำเร็จการชนะนั้นก็ต้องใช้ปัญญาค้นหา" คือวิธีชนะที่จะต้องไม่เบียดเบียนใคร "เป็นความดีชั้นตรี" ถ้าเป็นการชนะชนิดที่เกื้อกูลเขา ทำให้เขากลับเป็นคนดี "ก็นับว่าเป็นความดีชั้นโท" ส่วน "ความดีชั้นเอก" ก็คือ "ความดีที่ชนะความชั่วของตนเอง"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร
| ไฟล์แนป: |
|
1.jpg [ 105.8 KiB | เปิดดู 871 ครั้ง ] |