.
"คาถารักษาโรคกรรม"
" .. ครั้งหนึ่งเมื่อหลวงปู่ฝั้น อาจาโร พักอยู่บ้านจีด "มีโยมผู้หญิงคนหนึ่งไอทั้งวันทั้งคืน" แม้ขณะฟังเทศน์ก็ไอตลอดเวลารบกวนสมาธิของผู้อื่นเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทศน์จบ พระอาจารย์ฝั้นจึงถามว่า ..
"ทำไมไม่รักษา" โยมนั้นก็ตอบว่า "กินยานับขนานไม่ถ้วนก็ยังไม่หาย" ท่านจึงบอกโยมผู้นั้นว่า "คงเป็นกรรมที่ทำมาแต่ปางก่อน" ขอให้หัดภาวนา แล้วท่านบอกคาถาให้บริกรรมว่า "ปฏิกะ มันตุ ภูตานิ"
"ท่านให้ภาวนาตั้งจิตบริกรรม" โดยกำหนดจิตที่ใดที่หนึ่ง "วันแรก" นั่งบริกรรมได้สักพักก็ยังไออยู่ตลอด "วันที่สอง" ปรากฏว่ามีอาการค่อยชุ่มคอขึ้น อาการไอห่างไปบ้าง "พอถึงวันที่สามอาการไอก็หายราวกับปลิดทิ้ง" รู้สึกคอชุ่มขึ้น
"โยมผู้นั้น นั่งบริกรรมอยู่จนดึกดื่น" ใครๆ เขาหลับกันหมดก็ยังไม่ยอมหลับ "ในที่สุดอาการไอก็หายโดยเด็ดขาดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา" .. "
ที่มา...หนังสือภาพ ชีวประวัติ และปฏิปทาของพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร
วัดป่าอุดมสมพร ตำบลพรรณา อำเภอพรรณานิคม จังหวัดสกลนคร
หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=58068
• รวมคำสอน “หลวงปู่ฝั้น อาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=44391
• ประมวลภาพ “หลวงปู่ฝั้น อาจาโร” วัดป่าอุดมสมพร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=42819