.
"คำสอนหลวงปู่มั่น"
.. ท่านถ่ายทอดบทสนทนาของท่านกับหลวงปูมั่น ให้ศิษย์ฟังว่า ..
เกล้ากระผมเป็นผู้ปฏิบัติใหม่ "ไม่รู้จะปฏิบัติอย่างไร มีความสงสัยมาก" ยังไม่มีหลักในการปฏิบัติเลยครับ
.. "มันเป็นยังไง" หลวงปูมั่นถาม ..
ผมหาทางปฏิบัติ ก็เลยเอาหนังสือวิสุทธิมรรคขึ้น มาอ่าน มีความรู้สึกว่า มันจะไปไม่ไหวเสียแล้ว "เนื้อความใน สีลนิทเทส สมาธินิทเทส ปัญญานิทเทสนั้น ดูเหมีอนไม่ใช่ วิสัยของมนุษย์จะทำได้" ผมมองเห็นว่ามนุษย์ทั่วโลกนี้ มันจะทำตามไม่ได้ครับ มันยาก มันลำบาก มันเหลือวิสัยจริง ๆ
.. หลวงปูมั่นจึงกล่าวให้ฟังว่า ..
ท่าน .. ของนั่นมันมากก็จริงอยู่ ถ้าเราจะกำหนดทุก ๆ สิกขาบทในสีลนิทเทสนั้นนะมันก็ลำบาก "แต่ความจริงแล้ว สีลนิทเทสก็คือสิ่งที่บรรยายออกมาจากใจของคนเรานั่นเอง"
ถ้าหากว่า "เราอบรมจิตของเราให้มีความละอาย มีความกลัว ต่อความผิดทั้งหมด" เราก็จะเป็นคนที่สำรวมสังวรระวัง เพราะมีความละอายและเกรงกลัวต่อความผิด
เมื่อเป็นอย่างนั้น "ก็จะเป็นเหตุให้เราเป็นคนมักน้อยและสติก็จะกล้าขึ้น จะยืน เดิน นั่ง นอนอยู่ที่ไหน มันจะตั้งอกตั้งใจมีสติเต็มเปี่ยมเสมอ" ความระวังมันก็เกิดขึ้น
อะไรทั้งหมดที่ท่านศึกษาในหนังสือน่ะ "มันขื้นต่อจิตทั้งนั้น" ถ้าท่านยังไม่อบรมจิตของท่านให้มีความรู้ มีความสะอาดแล้ว ท่านจะมีความสงสัยอยู่เรื่อยไป
ดังนั้น "ท่านจงรวมธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าไว้ที่จิต สำรวมอยู่ที่จิต" อะไรที่เกิดขึ้นมา ถ้าสงสัย "ถ้ายังไม่รู้แจ้ง แล้วอย่าไปทำ" อย่าไปพูด อย่าไปละเมิดมัน
.. คืนนั้น หลวงพ่อนั่งฟังธรรมร่วมกับศิษย์ของหลวงปู่มั่น จนกระทั่งถึงเที่ยงคืน "จิตใจเกิคความสงบระงับเป็นสมาธิ" ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการเดินทางได้อันตรธานไปสิ้น ..
"ใต้ร่มโพธิญาณ"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)
| ไฟล์แนป: |
|
LPMun&LPcha.jpg [ 106.17 KiB | เปิดดู 981 ครั้ง ] |