.
"ทาน ศีลและอานิสงส์"
.
" .. "ธรรมดาผู้เป็นบัณฑิต ผู้มีปัญญฺา ผู้เปี่ยมไปด้วยเมตตากรุณาก็ย่อมไม่เบียดเบียนบุคคลอื่นและสัตว์อื่น" ย่อมสำรวมกาย วาจาของตนด้วยดี ไม่ให้ไปกระทบกระทั่งกับบุคคลอื่นและสัตว์อื่นอย่างนี้
เมื่อพระองค์เจ้าทรงแสดงมาถึงบทนี้ ก็แสดงว่า "เป็นผู้สำรวมในศีลนั้นเองแหละ" ความมุ่งหมายผู้ฟังก็ย่อมรู้ได้ ก็ย่อมมีศรัทธามั่นในศีลลงไป "พยายามรักษาเจตนาในใจของตนไว้เสมอว่า ไม่ให้มีเจตนาคิดเบียดเบียนบุคคลอื่นและสัตว์อื่นเลย"
เมื่อบุคคลได้มา "บำเพ็ญทาน การกศล พร้อมด้วยการวิรัติละเว้นจากบาป" โทษมลทินต่าง ๆ ดังกล่าวมานั้นเช่นนี้แล้ว "ก็ย่อมจะได้รับอานิสงส์ผลทั้งในปัจจุบันและเบื้องหน้า"
ในปัจจุบันนี้ "ก็เป็นผู้มากไปด้วยบริษัท บริวาร มิตร ญาติ สหาย" ไม่มีใครแสดงตนเป็นศัตรูเลย เพราะว่าเป็นผู้มีใจคอกว้างขวาง ไม่ตระหนี่ในสมบัติ ข้าวของที่ได้มา แบ่งสันปันส่วนให้คนยากคนจนไป
เพราะฉะนั้น "มันจึงไม่มีใครคิดอิจฉา เบียดเบียนเลย" ก็ย่อมอยู่ด้วยความเป็นผู้ไม่มีเวรไม่มีภัย อันนี้เป็น อานิสงส์ในปัจจุบันซึ่งมองเห็นได้ชัด ๆ
"เมื่อละโลกนี้ไปแล้วก็ย่อมบันเทิงในสวรรค์" ย่อมได้เสวยผลแห่งบุญกุศลที่ทำมาไว้ในชาตินี้ โดยไม่ต้องได้ทำไร่ไถนา ไม่ได้ทำการค้าขาย เหมือนอย่างมนุษย์โลกอันนี้ "บุญกุศลหากเนรมิตสมบัติพัสสถานต่าง ๆ ให้ตามต้องการ" .. "
"ธรรมโอวาท หลวงปู่เหรียญ"
พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)
| ไฟล์แนป: |
|
_224_844.jpg [ 177.51 KiB | เปิดดู 921 ครั้ง ] |