.
"จงเตือนตนด้วยตนเอง"
" .. "เรื่องคุณงามความดีนั้น พระพุทธเจ้าสอนให้เห็นพยาน ในตัวของตัว ท่านกล่าวว่า สุขี ภโต เอาตนเป็นพยานของตน" เป็นต้น "เรื่องเป็นพยานของตนนั้น คือเราทุก ๆ คน ต้องมีตัวมีตน" โดยฐานที่สมมุติอยู่แล้วทกคนที่มันประกอบกันขึ้น นั่งอยู่ในก้อนอันนี้ก็เรียกว่าต้วตน
"เมื่อเราจะเดินไปเราก็ต้องรู้ว่าเราจะเดินไป เราจะไปทำไม" เราก็ต้องรู้ว่าเราจะไปทำไม จะนั่งจะนอน จะเดินจะเหิน จะไปจะมา เราก็ต้องรู้ตัวของต้วเอง นี้ท่านจึงเรียกว่าตน ในที่นี้
ทีนี้เมื่อเรารู้จักตนตามความเป็นจริงแล้ว "เราก็ดีใจเพราะรู้จักตนโดยศีล โดยความสะอาด ใครจะกล่าว นินทาสรรเสริญในทิศต่าง ๆ ก็ปล่อยไป" เรื่องความจริง ทั้งหลายนั้นมันรู้อยู่ที่จิตของเราเอง "ดังนั้นพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นบรมครูของเราทั้งหลาย ท่านจึงเชื่อมั่นในคณธรรมของท่านอย่างไม่จืดจาง"
"อตฺตโน โจทยตฺตานํ" จงเตือนตนด้วยตนเอง "เมื่อบุคคลจะเตือนตนด้วยตนเองได้ก็ เพราะรู้จักตน จึงจะเตือนตนได้" คือ รู้จักการฟัง จากการศึกษาเล่าเรียน จนรู้จักผิดถูกดีชั่วทั้งหลายแล้วจึงจะเตือนตนด้วยตนเองได้
"เมื่อเราเตือนตนด้วยตนเองได้อยู่ตราบใด เมื่อเราจะทำอะไรลงไปเราก็รู้ เราทำถูกเมื่อเขาคิดว่าผิด เราก็ยังสบายใจได้ เราทำผิดอยเขาว่าถูกเราก็ไม่เชื่อเขา" เช่นนี้เป็นต้น .. "
หลวงปู่ชา สุภัทโท
| ไฟล์แนป: |
|
1LPCha2.jpg [ 116.58 KiB | เปิดดู 2731 ครั้ง ] |