.
"ลาภอันประเสริฐ"
" .. "ในการที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพระพุที่ธศาสนา นับว่าเป็นลาภอันประเสริฐ" เกิดมาแล้วจะต้องสร้างคุณงามความดีใส่ตนของตน อย่างสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า "พระองค์ก็ได้สร้างบารมี ๑๐ ทัศ คือ ทานบารมี ศีลบารมี เนขัมมะบารมี" เป็นต้น
จนกระทั่งสุดท้ายท่านทั้งหลาย "ได้สละกิจการงานทางบ้าน ออกมาเพื่อบำเพ็ญตน ให้เป็นคนที่มีจิตใจอันผ่องใส" ในการให้ทานนั้น ท่านทั้งหลายก็ได้ทำอยู่เป็นประจำ "คือให้อามิสทาน มีให้จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานเภสัข เป็นประจำอยู่แล้ว" ต่อจากนั้นก็เกี่ยวถึงการรักษาศีล
"ศีลนั้นที่พระพุทธองค์ทรงบัญญติไว้ก็มี ๕ ประการบ้าง ๘ ประการบ้าง หรืออุโบสถกรรม" จนกระทั้ง ศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ สำหรับบรรดาพระภิกษุ สามเณร ได้ประพฤติปฏิบัติกัน "ที่นี้การรักษาศีลนั้นรักษาที่ไหน" อะไรเป็นศีล
"ก็รักษาที่กายที่วาจา ให้เป็นปกติ กายวาจาที่จะ เป็นปกติได้ ก็ต้องอาศัยใจเป็นใหญ่ ใจเป็นหัวหน้า" ใจเป็นประธาน "ใจเป็นผู้บังคับบัญชากาย วาจา ให้กระทำอย่างนั้นอย่างนั้น" .. "
"ทรัพย์ภายใน"
พระอุดมญาณโมลี (หลวงปู่จันทร์ศรี จันททีโป)