"ใจถึงความสงบ"
" .. "นิพพานคือสภาวะที่เข้าไปดับซึ่งความร้อน ท่านเรียกว่าสงบ" คือดับซึ่งวัฏฏสงสาร วัฎสงสารคือความเวียนว่ายตายเกิดอยู่อย่างนั้น "เมื่อถึงนิพพานแล้ว ก็คือการเข้าไปดับซึ่งความหมุนเวียนเปลี่ยนแปลง" อันนั้น "เรียกว่าการดับราคะ ดับโทสะ ดับโมหะ ก็ดับที่ใจของเรา" นั่นแหละ "คือใจถึงความสงบ"
ในความสงบนั้น "สุขก็ไม่มี ทุกข์ก็ไม่มี แต่มนุษย์เรานั่นแหละจะอดสุขไม่ได้ เพราะเห็นว่าความสุขเป็นยอดของชีวิตแล้ว แม้พระนิพพานก็ยังมาว่าเป็นความสุขอยู่" เพราะความคุ้นเคย ตามเป็นจริงแล้ว "เลิกสิ่งทั้ง 2 อย่างนี้ก็เป็นความสงบ" .. "
"อยู่กับงูเห่า"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=31216
