.
"ทุกข์กาย ทุกข์ใจ"
" .. "โลกนี้มีแต่เรื่องทุกข์ ความสบายในโลกนี้ไม่มี" จงพากันตั้งจิตให้มั่นไม่หวั่นไหว ก็จะเห็นแจ้งว่าโลกนี้เป็นทุกข์จริง "โดยเฉพาะโลกในกายกับจิตของเรานั้นเอง" มันทุกข์จริง
"กายมันทุกข์เพราะความเจ็บไข้ได้ปวย" ไม่สบายต่างๆ นานา "ทั้งที่ล่วงมาแล้วก็นับครั้งไม่ถ้วน ทั้งที่เป็นอยู่ในเวลานี้เดี๋ยวนี้" มันทุกข์ในการบริโภคอาหาร "ทุกข์ในการแสวงหาอาหาร" ทุกข์ในการแสวงหาที่อยู่อาศัย "ทุกข์กับเครื่องนุ่งเครื่องห่ม ทุกข์ในการแสวงหายาแก้โรค" รูปร่างกายนี้เป็นสิ่งลำบากเต็มทน ผู้ใดทนได้ ก็ทนอยู่ไป ผู้ทนไม่ได้ก็ตายไป "นี้แหละทุกข์กาย"
"ทุกข์จิตใจนั้นไม่มีเวลาว่าง ทุกข์เพราะตัณหาความอยากได้" ไม่มีเพียงพอที่พอในจิตนี้ ไม่มีเสียแล้ว "ถ้าใครปล่อยจิตให้ไปตามตัณหา ไม่ภาวนา ยิ่งอยู่ยิ่งทุกข์ ถ้าหากผู้ใดมารู้ว่าจะละตัณหาได้ด้วยการภาวนา"
ก็ให้รีบตั้งใจแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป "ไม่ประมาทในการรักษาจิต เพ่งพินิจอยู่แต่ในกายกับจิตเท่านั้น จนกระทั่งรู้แจ้งเห็นจริงด้วยปัญญาอันชอบ ถึงจะพ้นจากทุกข์ได้ทุกๆ คนแล" ด้วยความหวังดืแด่ทุก ๆ คน .. "
"ธรรมเมตตา ฉบับที่ ๑๐"
วันที่ ๒๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๐๖
พระครูสันติวรญาณ (หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร)
