.
"สังขาร มีสองประเภท"
" .. สังขารที่พระพุทธเจ้าทรงสอนในระยะนั้น "ทรงสอนให้พิจารณาสังขาร ตัวคิดปรุงออกมาจากอวิชชา" ตัวนี้ตัวเป็นเชื้อภพเชื้อชาติให้เกิดแก่เจ็บตายมาตลอดเวลา เวลานี้ผู้ที่ควรจะจับกันได้แล้วก็มีอยู่นั้นเต็มไปหมด สอนเข้าไปตรงนี้เลย
"ให้พิจารณาสังขารตัวนี้ ตัวนี้มันคิดมันปรุงว่า ดีว่าชั่ว เกิดแล้วดับ ๆ มีเท่านั้น ๆ ให้พิจารณาสังขารนี้ด้วยความไม่ประมาท ด้วยมีสติ" จากนั้นก็ปิดพระโอษฐ์ "สังขารนี่สังขารภายใน" คือสังขารธรรมที่เป็นตัวสมุทัย "สังขารตัวนี้คิดออก สมุทัยหนุนให้คิดให้ปรุงต่าง ๆ ไม่มีสิ้นสุดยุติ ให้พิจารณาสังขารเหล่านี้"
ประมวลลงมาเพื่อดับเชื้อของสังขารตัวนี้ "คืออวิชชา นั่นมีเท่านั้น ที่ทรงสอนให้ภิกษุพิจารณาสังขาร" จึงแน่ใจว่าสอนสังขารประเภทนี้ เรื่องใหญ่ ๆ แกงหม้อใหญ่ไม่เอามายุ่งในวงพระสงฆ์เวลานั้นเลย
"คำว่าสังขารมีอยู่ ๒ ประเภท" ส่วนที่ท่านเทศน์พระสงฆ์ในเวลานั้นจะไม่เอา "สังขารภายนอก" ไปเกี่ยวนะ ต้องพิจารณาเอาหลักความจริงเข้าไปซิ เพราะพระสงฆ์เหล่านี้เป็นพระอรหันต์ก็มีเต็ม พวกโสดา สกิทา อนาคา มีเต็มอยู่ในนั้น ที่ควรจะวางธรรมะขั้นสูงลงทั้งนั้น
ธรรมะขั้นต่ำไม่เหมาะสม เรียกว่า "แกงหม้อเล็ก แกงหม้อจิ๋ว" เท่านั้น แกงหม้อใหญ่ไม่เอาเข้ามายุ่งเวลานั้น "ให้พิจารณาสังขาร มันเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปของมัน ด้วยความมีสติไม่ประมาท"
คำว่าสังขาร "คือสังขารภายนอก" เช่น "ต้นไม้ ภูเขา บุรุษหญิงชาย สัตว์ประเภทต่าง ๆ เรียกสังขาร คือมันปรุงขึ้นด้วยธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ" ปรุงขึ้นด้วยปัจจัยเครื่องหนุนมัน นี่เป็นสังขารประเภทหนึ่ง .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 80&CatID=2
