"เหตุกับผลไม่ตรงกัน"
" .. "ใจของเราที่จะสุข ก็ต้องมีอาหารเครื่องบำรุง" พอที่จะสุขได้ถึงจะสุข เมื่อไม่มีอาหารเครื่องบำรุงมันก็สุขไม่ได้ "เราต้องการแต่ความสุข แต่เราก่อแต่เรื่องยุ่งเหยิงวุ่นวายใส่ตัวของเรา" ทั้ง ๆ ที่เราต้องการความสุข "เหตุกับผลก็ไม่ตรงกัน ความต้องการเป็นอย่างหนึ่ง แต่การกระทำเป็นอีกอย่างหนึ่ง" ผลก็ขัดแย้งกัน
เอ๊ .. เราทำอย่างนี้แทนที่จะได้อันนี้ ทำไมจึงได้อย่างนั้น "เจตนาของเราเบื้องต้นเราว่าจะทำดีจริง แต่บทเจตนานั้นหลุดลอยไปในขณะเดียวเท่านั้น ก็กลายเป็นการสั่งสมความไม่ดีขึ้นมา" ก่อกวนจิตใจให้วุ่นวายยุ่งเหยิงไปหมด "ผลจึงปรากฏเป็นทุกข์ขึ้นมา นี่เหตุกับผลเป็นอย่างนี้" คือมันไม่ลงรอยกันกับเจตนา .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
