วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 03:59  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=8



กลับไปยังกระทู้  [ 344 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 19, 20, 21, 22, 23  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 05:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




01-08-2008_08.gif
01-08-2008_08.gif [ 176.28 KiB | เปิดดู 9823 ครั้ง ]
cool หวัดดีจ๊ะ คุณฟ้าาาาา คิดถึงน่ะ

tongue สวัสดีค่ะ คุณลุงมะตูม มานั่งเศร้าอยู่นี่เอง
บทกวีก็เศร้า ยิ้มเข้าไว้ :b16: :b12: :b1:

:b16: คุณบุหลัน...เลื่อนลอย อีกคนบทกวีเศร้า
เป็นแบบว่าติดต่อกันหรือเปล่าค่ะ :b22:

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 14:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 17:51
โพสต์: 189

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
สิ่งที่ชื่นชอบ: วรรณกรรม
ชื่อเล่น: ป้าโคม่า
อายุ: 54

 ข้อมูลส่วนตัว




fa3.jpg
fa3.jpg [ 44.25 KiB | เปิดดู 9829 ครั้ง ]
" ชั่วขณะแห่งความสงสัยในจิตของเจ้า
คือ
ความเป็นอยู่ของเจ้าถูกกำจัดโดยโลก (วัตถุ,สิ่งแวดล้อม)

ชั่วขณะแห่งความอยากในดวงใจของเจ้า
คือ
การที่เจ้าจมดิ่งลงไปในห้วงน้ำลึก

ชั่วขณะแห่งความโกรธในดวงใจของเจ้า
คือ
การที่เจ้าถูกเผาผลาญอยู่ในกองเพลิง

ชั่วขณะแห่งความยินดีในดวงใจของเจ้า
คือ
สายลมที่พัดผ่านเจ้าไป ถ้าเจ้าสามารถทำความเข้าใจสิ่งเหล่านี้
เจ้าก็จะไม่ต้องมีชีวิตอยู่ภายใต้อำนาจของสภาวะแวดล้อม
แต่จะใช้ประโยชน์จากสภาวะแวดล้อมได้ทุกแห่งที่เจ้าอยู่

.....................................................
รูปภาพ
"จิตที่ให้ย่อมเป็นจิตที่ดี ... จิตที่มีแต่ประชดประชันนั้น ... หาควรแก่การอบอรมสั่งสอนธรรมผู้ใดไม่"


แก้ไขล่าสุดโดย COMA! เมื่อ 11 ต.ค. 2009, 14:51, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2009, 14:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




lookkaewa0703170806xe8.jpg
lookkaewa0703170806xe8.jpg [ 44.54 KiB | เปิดดู 9825 ครั้ง ]
ไม่มีคำใดจะเอื้อนเอ่ย

แม้ดวงดาวก็คงจะประจักษ์

ว่าเพื่อนรักและคิดถึงกัน

My friends...

ทุกที่ทุกขณะเพื่อนอยู่ในใจ

ทุกอย่างที่เธอเห็น

ทุกสิ่งที่เธอเป็น

Yes...Friends ...

เพื่อนส่งมาให้ดูค่ะ

เพราะเราเป็นเพื่อน

เราจึงเข้าใจ

ว่าเพื่อนกำลังสื่อสิ่งใด...

ขอบคุณค่ะ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 13 ต.ค. 2009, 14:56, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 ต.ค. 2009, 05:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




336601_7075269.jpg
336601_7075269.jpg [ 55.85 KiB | เปิดดู 9813 ครั้ง ]
s003 ดีจ๊ะ คุณฟ้า...สุขใจจริงๆ I GET....
เข้าไป ใ น ใ จ เลยล่ะ :b16: :b20: :b27:

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ต.ค. 2009, 22:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




1402498157.img.jpg
1402498157.img.jpg [ 46.63 KiB | เปิดดู 9794 ครั้ง ]
วัฏฏจักรแห่งชีวิตวนว่าย

ท่ามกลางความผันแปร

แก่นสารสาระของกิเลสตัณหา

คือเงื่อนไขของชีวิต

โดยมีความมืดบอดประคองเอาไว้

ความผิดพลาดในชีวิตเป็นวิถี

ซุกซ่อนอยู่ในซอกหลืบของจิตใจ

เหมือนรอคอยความกระจ่างในทางหน

รอคอยวันค้นพบ

รอวันปรากฏ

ในรู้

จาก..ลานเทวา

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ต.ค. 2009, 06:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




1192012437.jpg
1192012437.jpg [ 57.94 KiB | เปิดดู 9769 ครั้ง ]
s003 มาเดินเล่นใน..สุขใจ... พร้อมเอาหัวใจมาฝากเธอ
ดีจ๊ะ คุณฟ้า :b16:

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ต.ค. 2009, 23:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




1b38e53.jpg
1b38e53.jpg [ 68.01 KiB | เปิดดู 9738 ครั้ง ]
รู้ว่าโลกนี้...มันกว้างใหญ่...ก็ต่อเมื่อเราได้...ออกเดินทาง

จะรู้คุณค่าของอะไร...ในสักอย่าง...ก็ต่อเมื่อเราได้...เสียมันไป

จะรู้ความหมาย...ของฟ้าหลังฝน...ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น...มันมาได้

จะรู้ว่ายังมีเรื่อง...อีกมากมาย...ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ...ยอมรับมัน

จะรู้ว่าในหนังสือ...มีอะไร...ก็ต่อเมื่อเราได้...ลองเปิดอ่าน

จะรู้เวลา...ของดอกไม้บาน...ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม...อยู่อย่างนั้น

จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ...มันมีค่า...ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา...ในสักวัน

จะรู้ถึงความในใจ...ของกันและกัน...ก็ต่อเมื่อเราได้พูด...มันออกไป

จะรู้ว่าอะไร...ที่เรียกว่าคิดถึง...ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง...มีใครสักคน

จะรู้ความหมายในคำรัก...สักหน...ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน...ให้หวั่นไหว

จะรู้ว่าค่ำคืนนี้...คงไม่เงียบเหงา...ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า...ได้มีโอกาสบอกไป

จะรู้ว่าทุกคำพูด...หมดความหมาย...ก็ต่อเมื่อคน ๆ นั้นไม่อยู่ให้บอกแล้ว :b38:

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 ต.ค. 2009, 05:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2009, 19:25
โพสต์: 579

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จะรู้ว่าคำพูดหมดความหมาย เมื่อคนฟัง หูหนวก และตาบอด

และจะพบว่าคำพูดหมดความหมาย เมื่อจิตเพิกถอนคลองแห่งบัญญัติทั้งหลาย
ออกจากสภาพการรับรู้


:b12: :b12: :b13:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ต.ค. 2009, 13:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


รูปภาพ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2009, 00:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




434be5dda19b0e908fcfa60eq0.jpg
434be5dda19b0e908fcfa60eq0.jpg [ 28.07 KiB | เปิดดู 9713 ครั้ง ]
ก วี ก ำ ม ะ ล อ
เป็นกวี.. ดีอย่างไรหัวใจคิด
อภิสิทธิ์แค่ไหนอยากไถ่ถาม
เด่นปราดเปรื่องเลื่องลือระบือนาม
เกียรติล้นหลามหรือไรนัยยะ"กวี"

หากเหล่าเพื่อนธรรมดาค่าต่ำต้อย
เทียบเท่าถ่อยไร้ตรรกต่ำศักดิ์ศรี
คิดประดิษศัพท์แสงแต่งพาที
โน่น ! สวรรค์ฉิมพลีมากมีคำ

กวีเอย.. เผยพจน์ปรากฏวิญญ์
อาจเสื่อมสิ้นเกียรติยศเพราะบทพร่ำ
กวีเอย.. แม้นเลิศประเสริฐกรรม
ย่อมเลอล้ำศิลป์สนองเพื่อผองชน

โอ้กวี.. ดีอย่างไรใคร่ครวญคิด
ถ้าถือสิทธิ์เที่ยวกร่างเบ่งบางหน
ต่างรู้ร้อนรู้หนาว คราวทุรน
ล้วนมวลชนเเสมอกันแบ่งชั้นไย

ขอบคุณ..Bloggang : จังงัง


สวัสดีค่ะ..คุณบัวศกล..หายไปนานเลย..สบายดีนะค่ะ..
ฝากระลึกถึงคุณยูฮู..คุณอมิตพุทธ..ด้วยนะค่ะ...
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกๆท่าน...ที่แวะเวียนมาเยี่ยมเยือน...
ขอบคุณค่ะ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 20 ต.ค. 2009, 00:08, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ต.ค. 2009, 02:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว




DSC-079580.jpg
DSC-079580.jpg [ 61.34 KiB | เปิดดู 9680 ครั้ง ]
บทประพันธ์.. หลวงปู่พระพุทธพจนวราภรณ์---(จันทร์ กุสโล)
ธรรมะหลวงปู่ พึงพิจารณาถึง มรณานุสติ เสียบ้าง
เพราะอาศัยความไม่รู้
เพราะอาศัยความคิดปรุงแต่ง
เพราอาศัยความรับรู้
เพราะอาศัยกระบวนการนามรูป
เพราอาศัยความสัมผัส
เพราะอาศัยความรู้สึก
เพราะอาศัยความทะยานอยาก
เพราะอาศัยความแสวงหา
เพราะอาศัยการได้มา
เพราะอาศัยการตกลงใจ
เพราะอาศัยความรักใคร่
เพราะอาศัยความฝังใจ
เพราะอาศัยความหวงแหน
เพราะอาศัยความตระหนี่
เพราะอาศัยการป้องกัน
เพราะอาศัยการมีอาวุธ

จึงเกิดความคิดปรุงแต่ง
จึงเกิดความรับรู้
จึงเกิดกระบวนการนามรูป
จึงเกิดสื่อสำหรับติดต่อโลก ภายนอก 6 อย่าง (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
จึงเกิดความรู้สึก
จึงเกิดความทะยานอยาก
จึงเกิดความแสวงหา
จึงมีการได้มา
จึงเกิดการตกลงใจ
จึงเกิดความรักใคร่
จึงเกิดความฝังใจ
จึงเกิดความหวงแหน
จึงเกิดความตระหนี่
จึงเกิดการป้องกัน
จึงต้องถืออาวุธ
จงเกิดการทะเลาะแก่งแย่ง พูดจาบจ่วง สอเสียด ทุศีล

เหล่านี้เป็นเหตุแห่งความไม่ดี ไม่มี ไม่เลิศ ไม่รู้ ไม่ประเสริฐ
เป็นเหตุแห่งความเสื่อมและความชั่วทั้งปวง

ดูรา ท่านหญิงชาย ฟังบรรยาย ธรรมคาถา
โอวาท ศาสดา พระสัมมา พุทธองค์
ฟังแล้ว เพ่งพินิจ อบรมจิต ให้มั่นคง
ตั้งสติ ดำริตรง จิตดำรง ปัญญาญาณ

ชีวิต อนิจจัง อย่าได้หวัง ในสังขาร
ไม่มี สิ่งต้านทาน เมื่อถึงกาล มรณา

ชีวิต คือความทุกข์ เหมือนติดคุก ทุกข์หนักหนา
เวียนว่าย ในโลกา เพราะตัณหา พาให้หลง

ชีวิต อนัตตา ภาพมายา ดูงุนงง
ควรคิด พินิจปลง พุทธองค์ ทรงสั่งสอน

ชีวิต ดุจความฝัน ทุกสิ่งอันไม่แน่นอน
เปรียบไป คล้ายละคร ทุกขั้นตอน สอนจิตใจ

ชีวิต ไม่มีหมาย บ่มีนาย ประกันไว้
เช้าเห็น เย็นจากไป อนาถใจ ชีวิตคน

เมื่อไม่ตาย อย่าประมาท ขาดกุศล
สั่งสมไว้ ในกมล ตืดตามตน ทุกนาที
ขอท่าน สาธุชน ดำรงตน ในความดี
บำเพ็ญ บารมี ตามวิถี พุทธอง่ค์
มุ่งใด ได้ดังคิด ผลสัมฤทธิ์ สมประสงค์
ดวงจิต สถิตคง มุ่งดำรง พระธรรมเทอญ.

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


แก้ไขล่าสุดโดย บุหลัน..เลื่อนลอย เมื่อ 23 ต.ค. 2009, 18:02, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ต.ค. 2009, 20:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




p109082.jpg
p109082.jpg [ 87.52 KiB | เปิดดู 9617 ครั้ง ]
จักขอโมทนาบุญ

ด้วยกุศลแห่งการรจนางาน
โพธิสัตตวจรรยาวตารนี้
ขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย
มุ่งปฏิบัติในมรรควิถีแห่งพระโพธิสัตต์

ขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลายในทุกภพ
ที่ทนทุกข์ทรมาณทั้งกายและใจ
จงได้ประสบกับมหรรณพแห่งความสุขและความรื่นรมย์
ด้วยบารมีจากกุศลนี้

ตราบที่พวกเขายังวนว่ายอยู่ในวัฏฏะ
ขอให้เปี่ยมด้วยโลกกียสุข
และขอให้ทุกคนจงได้รับ
ความสุขจากพระโพธิสัตต์โดยสม่ำเสมอ

ขอให้สรรพสัตว์ที่มีร่างทั้งหลาย
ทั้งที่อยู่ในนรก
ตลอดทั่วจักรวาล
จงได้บรรลุถึงความสุขใสุขาวดี

แม้พวกที่ยากไร้และหนาวเหน็บ จงมีความอบอุ่น
และพวกที่ถูกทรมาณในความร้อนจงได้พบความเย็นฉ่ำ
ด้วยน้ำไหลโดยไม่จำกัดปริมาณ
จากมหาเมฆแห่งบุญญาธิการของพระโพธิสัตต์

ในป่าอันเต็มไปด้วยไม้ใบอันแหลมคม
พึงเป็นป่าอันรื่นรมย์
ต้นไม้อันเต็มไปด้วยมีดและดาบ
กลายเป้นกัลปพฤกษ์

ขอให้แดนนรกจงกลายเป็นสถานที่อันสุขสบาย
เต็มไปด้วยสระบัวอันจรุงใจ
มีเสียงเสนาะ
ของนกเป็ดน้ำ หงส์ป่าและห่านป่า

ขอให้กองฟืนจงกลายเป็นรัตนมณี
พื้นดินอันร้อนระอุจงกลายเป็นพื้นอันลาดด้วยรัตนชาติ
ขอให้ภูเขาในแดนนรก
จงกลายเป็นปราสาทราชมณเทียรแห่งพระสุคต

แม้ธารลาวาและหินอันร้อนแรง
จงกลายเป็นสายฝนแห่งดอกไม้
การสงครามที่รบพุ่งกันด้วยศาสตรา
จงเป็นการแลกเปลี่ยนกันด้วยดอกไม้

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ต.ค. 2009, 13:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




y71707211ad8.jpg
y71707211ad8.jpg [ 85.5 KiB | เปิดดู 9554 ครั้ง ]
เหล่าบัวบานในดวงจิตมุนุษย์ชาติ
กลีบบาง-บางดั่งเนตรพระพุทธองค์
ด้วยพระหัตถ์ทรงปัทมะงามชดช้อย
พระโพธิญาณกำหนดพิศจักรวาลศิลป์
ดวงดาวพราวสะพรั่งกลางทุ่งนภากว้าง
จันทรายิ้มชื่นรื่นลอย
ลำแสงหยกอัคนิวาต ณ.ปลายฟ้า
ทอดยาวพาดนภาเพลาดึก
เสมือนดอกไม้ไฟในห้วงฟ้า
ดอกไม้งามหอมกรุ่นในหล้าโลก
จิตผ่องท่องไปในความว่างเปล่าล้ำลึก
กำหนดว่าพบแล้ว
ความเป็นเช่นนั้น เช่นนั้น ทุกขณะ ระหว่างทางฯ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 29 ต.ค. 2009, 17:16, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 พ.ย. 2009, 16:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




16450.jpg
16450.jpg [ 21.3 KiB | เปิดดู 9550 ครั้ง ]
ไฟใครๆ ก็รู้ว่าร้อน...หากต้องการไออุ่น...ก็ต้องเข้าหาไฟ...
เข้าใกล้ไป ถึงจะรู้ว่าร้อนเกิน จนสามารถเผาไหม้เราได้.....
หากเราถอยห่างสักก้าว คงได้ไอร้อนที่อบอุ่นพอดี
ในยามค่ำคืนที่เหน็บหนาวอ้างว้าง ความรักก็เหมือนไฟเช่นกัน

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ย. 2009, 12:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




qas.jpg
qas.jpg [ 24.81 KiB | เปิดดู 9538 ครั้ง ]
ความรู้สึก... ดี ๆ ที่... มีให้กัน
ไม่ใช่เพียง...พลั้งเผลอ...เพราะความเหงา
แต่หล่อหลอม...จากความฝัน...อันบางเบา
กระซิบฝาก...สายลมหนาว...ว่าคิดถึง

จากวันวาน... ถึงวันนี้... มีความอาทร
ที่ฟูมฟัก... บ่มไว้... ให้หอมหวาน
จากวันวาน... ถึงวันนี้... ที่เนิ่นนาน
บอกกับกัน... และกันว่า... "ห่วงใย"

ความเป็นเพื่อน... ความเข้าใจ...ความใฝ่ฝัน
บวกเธอฉัน... รวมไว้... ไม่พลั้งเผลอ
บวกชีวิต... รวมพวกเรา... ที่พบเจอ
จากนานวัน...วันนั้น...วันนี้เราเพื่อนกัน

ความจริงใจ...คือนิยามของ ... เพื่อนรัก
ห่วงนะ...หนึ่งในคำ... ค่านิยาม
เพื่อนที่เป็น...แสงสว่าง... แห่งตะวัน
เดียวดายพลัน...ยามเรา...ไม่มีเพื่อน

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 07 พ.ย. 2009, 19:15, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 344 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 19, 20, 21, 22, 23  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 11 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


cron