แสงแห่งความว่าง 
แสงกลางวัน นั้นทำให้, ไม่เห็นดาวเป็นความมืด สีขาว มันเบ่งจ้า
แสงกลางคืน เห็นดาวพร่าง กระจ่างตา
เพราะเหตุว่า “แสงบ้า” หลบหน้าไป.
แม้กระนั้น ก็ไม่แรง เท่า “แสงธรรม”ที่ไม่ขาว ไม่ดำ เป็นแสง “ใส”
เป็นแสงแห่ง “ความว่าง” กระจ่างใจ
จึงส่องให้ เห็นนิพพาน, : อย่าคร้านมอง.
เมื่อจิตว่าง ก็กระจ่าง “ธรรมจักษุ”เห็นทะลุ เกินไกล ในธรรมผอง
ทั้งเกินกว้าง เกินลึก เกินตรึกตรอง
เชิญท่านลอง สืบแสวง แสง “ว่าง” ดู (เอย).
ธรรมะจากท่านพุทธทาสภิกขุ (แห่งสวนโมกขพลาราม)
| ไฟล์แนป: |
|
buddhadasa_stamp3.gif [ 218.7 KiB | เปิดดู 2534 ครั้ง ] |
