สาธุ...ค่ะ คุณวรานนท์

วันนี้วันพระ แรม ๑๕ ค่ำเดือน ๖
ตั้งใจรักษาศีลกันอย่าให้ด่างพร้อย
สักวันหนึ่งนะครับ

วันนี้รู้สึกไม่ค่อยปลอดโปร่งเลย...
รู้สึกหงุดหงิดชอบกล

ที่แห่งนี้ เป็นมุมแสนอบอุ่น
ก็เลยอดไม่ได้ที่จะเข้ามาพักผ่อน

ผมต้องทำอะไรผิดไปแน่ ๆ เลย
ช่างเถอะ อะไร...จะยังไง ก็แล้วแต่
ขอหลับทำใจสักพักดีกว่า

ท่านหลวงจีน ปรากฎตัวออกมาเถอะ
หาคำกลอนเบา ๆ มากล่อมผมหน่อย

ท่าน yahoo เป็นอะไรไปหรือขอรับ ปกติท่านจะร่าเริงมากนะครับ

ถนอมโอกาสที่ได้พบกับเรื่องราวต่าง ๆ
ถนอมวาระที่ได้พบกับแต่ละคน
ไม่ว่าจะเป็นเหตุดีหรือไม่ดีก็ต้องให้ผ่านไป
หากไม่เปลี่ยนแปลงความคิด
เรื่องราวมากระทบก็ยิ่งทุกข์หนัก...

สงสัยบาปกรรมที่คิดร้ายจะกินหลวงจีนมันจะตามสนอง...กระมัง

จริง ๆ วันนี้ผมก็หดหู่ใจพอทนน่ะท่าน
ก็ดั๊น...ไปเจอท่านวรานนท์ รำพึง...อยู่ในโรงครัว...ซ้ำอีก
ผมเลยเหี่ยวติดดินเลย...

กล่อมผมไปนะท่าน...อย่าหยุดนะท่าน
ผมจะหลับ...
ถ้าท่านหยุดแล้วผมตื่น...เป็นเรื่องแน่ท่าน

สาธุค่ะ คุณวรานนท์ เป็นความคิดที่ดีเยี่ยม

ขอบคุณค่ะคุณอมิตาพุทธที่มี ธรรมะมาฝาก

ยินดีให้เป็นที่พักใจค่ะ คุณyahoo
สบายใจ เมื่อไรค่อยออกไป สู้ใหม่ เป็นกำลังใจให้

ความทุกข์เวียนมาเยียน เป็นครั้งคราว

เพื่อมาเตือนให้รู้ว่า เรายังเป็นมนุษย์ไม่ใช่เทวดา

มาเตือน จนแน่ใจ เขาก็จากไป เพื่อรอกลับมาอีก

หากเธอสามารถให้โอกาสใจของเธอ ในช่วงที่เกิดความวุ่นวายขึ้น
ถ้าสามารถควบคุมมันได้ ความคิดหนึ่งเปลี่ยนไปแปลงไป
ความวุ่นวายก็จะกลายเป็นการเริ่มต้นของโพธิญาณ
ทุกเวลาอาศัยโพธิญาณมาจัดการแก้ไขความไม่สมดุลย์ของโลกโลกีย์
หาจุดหนึ่งของโพธิ โพธิก็คือความสงบ เป็นความบริบูรณ์แห่งพุทธจิต.

สาธุ..คุณบัวศกล ค่ะ กล่าวไว้ดีแล้ว
ทุกข์มันไปไม่นานเดี๋ยวก็เวียนมาอีก

สาธุ...สาธุ ...สาธุุ คุณอมิตาพุทธ เป็นวาจาที่กล่าว
ไว้ไพเราะเหมาะสม

สาธุครับ สาธุ

หลวงพ่อชา

แว่นตาธรรม

หากแม้นตา พล่ามัว ก็สวมแว่น
จะมองแม่น เห็นทาง สว่างใส
แต่ถ้าต้อง ทุกข์ยาก หากบอดใจ
คงต้องใช้ "แว่นตาธรรม" ส่องนำทาง

ariyachon

สาธุ...อนุโมทนา..ธรรมทานด้วยค่ะ..คุณคนไร้สาระ

และขออนุญาติ..ก๊อบเก็บภาพและวจีธรรม..

เพื่อเผยแพ่รธรรมทานต่อนะค่ะ

อนุโมทนาสาธุ คุณariyachon
ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ คุณปลายฟ้า