สุขใดเสมอด้วย การยืนเคียงข้าง อยู่ด้วยสหายเป็นไม่มี

ถึงแม้ว่า ข้างๆสหาย จะมีสาวงามคนเดียวกัน
เช่นที่ผมเพิ่งได้รับ


แต่ถ้าพินิจโดยละเอียดแล้ว ภาพสาวงามของผมน่าจะงามกว่า
และเห็นได้เกือบเต็มตัว

ส่วนภาพของคุณ................เห็นแค่ครึ่งตัวหย่อนมานิดๆ เฮอะๆๆ


ขอบคุณ สำหรับภาพที่มอบให้ด้วยครับ ถึงแม้หน้าตาคุณ
อาจจะไม่ใช่อย่างนี้ แต่ผมก็เชื่อว่า ใจคุณ สติปัญญาของคุณ
นั้นงามให้เห็นอยู่แล้ว บนกระทู้ของคุณ และไมตรีของคุณ

และอาจจะงามซะยิ่งกว่า สาวงามในภาพซะอีก

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คุณปลายฟ้า..ค่ะ
อบอุ่นใจจริง ๆ คุณแมวขาวมณีไปไหนน่ะ คิดถึงค่ะ

สาธุ ค่ะคุณบัวศกลที่จองนิ้วไว้ จะยกรอไว้กลอน
มาเมื่อไรจะยกให้ทันที ที่เหลืออีกสี่นิ้วคงไม่มีใคร
อยากได้หรอกค่ะ เก็บเอาไว้เอง

วันนี้คุณอมิตาพุทธไม่มาโพสต์ให้เลย
มีสาวงามมานำเสนอพร้อมบทกลอนค่ะ

"การบำเพ็ญธรรมต้องเริ่มต้นจากความเรียบง่าย
บำเพ็ญแบบฟุ่มเฟือยจะไม่ยั่งยืน คนเรายึดติดในตัวตน
เมื่อมี ก็ต้องรักษาหน้าตา ไม่ว่าชายหรือหญิงต่างก็ชอบสวยงาม
แต่ภายในยังถือมีดแฝงอยู่ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว คนเราน่ากลัวไหม?
ฉะนั้น เธอต้องบำเพ็ญใจของเธอ ควบคุมใจของเธอ
มิเพียงแต่จะสวยเพียงภายนอกเท่านั้น ภายในของเธอก็ต้องสวยงามด้วยเช่นกัน...."

อนุโมทนาสาธุ คุณอมิตาพุทธ

จ๋า....จ๊ะ คิดถึงหรอ.... มาส่งการบ้านแล้วค่ะ

แม่น้ำสายนี้ได้หล่อเลี้ยงชี่วิตมนุษยชาติมาเนิ่นนาน

"ลุ่มเจ้าพระยา"

http://radio.sanook.com/music/player/song-lyric/42751/

ขอบคุณค่ะ คุณแมวขาวมณี หายคิดถึงแล้วค่ะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ อาจารย์ ขอบคุณค่ะมีเพลงมาฝากด้วย
เพราะดีค่ะ แต่ไม่ค่อยคุ้นเลย

"คน หากปล่อยตัวปล่อยใจ ช่วงที่ไม่รู้สึกตัวไม่รู้ว่าได้สร้างปาบกรรม
จะใช้วิธีการพิเศษอย่างไร จึงจะสามารถทำใจให้สงบ
ยิ่งปล่อยตัวปล่อยใจของเธอมากเกินไป ก็ยิ่งทำให้ตกต่ำ
ตกอยู่ในทรัพย์สิน ตกอยู่ในรูป ตกอยู่ในอำนาจวาสนา
ตกอยู่ในการแบ่งแยกเผ่าพันธุ์ ฉะนั้นภัยต่างๆ จึงย่างกรายเข้ามาใกล้เธอ
เธอคิดจะดับเภทภัยต่างๆ ก็ต้องเริ่มจากจิตใจของคนเสียก่อน
รู้หน้าที่ของตน จากธรรมพื้นฐานสู่ธรรมสูงส่ง ธรรมพื้นฐานยังทำได้ไม่ดีพอ
แล้วจะเข้าสู่วิธีธรรมอันสูงส่งได้อย่างไร มันเป็นไปไม่ได้เลย......"

อนุโมทนาสาธุค่ะ คุณอมิตาพุทธ
ขอบคุณสำหรับบทกวี ไว้เตือนสติคนไร้สาระค่ะ

ขอบคุณ คุณน้ำ ที่แวะมาเยี่ยมครับ

แล้วคุณ ปลายฟ้า...ค่ะ หายดีหรือยังครับ

ตอนนี้ในความรู้สึกของข้าพเจ้า รู้สึกว่า ลานธรรมจักรแห่งนี้
เปรียบเหมือน พุทธสถาน แห่งหนึ่ง ที่ทำให้ผู้คนได้เข้ามาศึกษาธรรม
ได้มาเจอกัลยาณมิตร ที่มีน้ำใจ ไมตรี มีเมตตาธรรม
และอยากจะกล่าวว่า ยินดีและดีใจ ที่ได้รู้จักที่แห่งนี้
ทำให้ได้มาพบกับกัลยาณมิตรดีๆ อย่างเช่น ทุกๆ ท่าน ครับ

"ไม่ยึดติดในอัตตาตน จะเปลี่ยนแปลงผู้อื่น ต้องแก้ไขตัวเองเสียก่อน
เธอจะช่วยผู้อื่น ต้องช่วยเหลือตัวเองเสียก่อน
ระหว่างคนกับคนด้วยกัน ควรเชื่อมสะพานไปมาหาสู่กันให้มาก
เธอสามารถข้ามมา เราสามารถข้ามไป ทุกคนอาทรซึ่งกันและกัน
ระหว่างคนกับคน อย่าได้สร้างกำแพงมาขวางกั้น
เธอเข้ามาที่ของฉันไม่ได้ และฉันข้ามไปที่ของเธอไม่ได้
อย่าได้ขีดเส้นตีกรอบแบ่งแยก ใจของเธอจะต้องเหมือนกับทะเล
เหมือนเช่นมหาสมุทรที่กว้างใหญ่........"

ขอบคุณ คุณปลายฟ้า..ค่ะ สำหรับบทกวีและภาพสวย ๆ

อนุโมทนาสาธุค่ะ คุณwalaiporn ยินดีมาก
ที่แวะมาเยี่ยมกันพร้อมดอกไม้และรอยยิ้ม รูปน่ารักมากค่ะ

ขอบคุณ คุณอมิตาพุทธ
เห็นด้วยกับความคิดคุณค่ะ อนุโมทนาสาธุค่ะ

ไม่อยากจะเชื่อเร้ย แต่...แต่เอาเต้อ เชื่อก็ได้นะ ว่าเหมือนนะ