รู้ธรรมตามเป็นจริง

รู้สึกตัวสติมาปัญญาแจ้ง
มวลมายาพลิกแพลงทุกแห่งหน
ชวนตาดูหูฟังฟุ้งเฟื่องยล
ชวนทุกคนเวียนว่ายในโลกีย์

ธรรมทั้งหลายคลุมใจไม่ถอยห่าง
ทั้งเป็นทางไม่ใช่ทางสว่างศรี
จิตมนุษย์รับเก็บไว้ในชีวี
ล้วนมากมีเหลือล้นคณนา

ตามความเห็นสัมมาปฏิบัติ
เฝ้าถูขัดดวงใจไร้หิงสา
โลภโกรธหลงราคะอวิชชา
เอื่อมระอาพากันหนีด้วยมีเพียร

เป็นจริงแท้เมื่อฐานจิตมั่นคง
สิ่งทุกข์ที่ดำรงเริ่มแปรเปลี่ยน
จิตหลุดพ้นกงกรรมตามกงเกวียน
ธรรมหมุนเวียนอยู่ใต้ใจควบคุม

จ.ถิรจิตฺโต