ผ่านสายตาพาพบประสบการณ์
ในดวงมานมุ่งคิดจิตแจ่มใส
ทั้งสนุกสุขสันต์สำราญใจ
เก็บเอาไว้เว้าขานในสัญญา

พลันอารมณ์ชมชื่นรื่นระริก
อารมณ์จิกกลางใจจนผวา
ซึ้งซึมซาบภาพหวนมวลมายา
ชั่วขณะในอุราให้ร่าเริง

ลับเฉพาะเจาะใจใฝ่กำหนัด
สารพัดโปรยปรุงใจยุ่งเหยิง
ปัญญาเลือนเหมือนบินถิ่นพระเพลิง
ไฟโมหะพาเบิ่งบ่เว้นวาง

หายไปจากสายตาคราผ่านไป
ภาพหลบหายไม่เห็นให้หมองหมาง
ทรมานดวงใจให้ครวญคราง
โลกนี้ช่างแสนร้ายไม่ยืนยง