ข่าวกรองหลังไมล์...
ผู้กอง..จะไปแบบ..ไม่บอกลากันเลยหรือจ๊ะ...
| ไฟล์แนป: |
|
02Paradis02.jpg [ 171.16 KiB | เปิดดู 6228 ครั้ง ] |
| ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
| บทกวี...ท้องนา http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=8&t=24741 |
หน้า 6 จากทั้งหมด 9 |
| เจ้าของ: | ลุงมะตูม [ 02 ต.ค. 2009, 01:36 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
ข่าวกรองหลังไมล์... ผู้กอง..จะไปแบบ..ไม่บอกลากันเลยหรือจ๊ะ...
|
|||
| เจ้าของ: | บุหลัน..เลื่อนลอย [ 02 ต.ค. 2009, 03:14 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา |
เพลิง. เขียน: ข่าวคราว..เงียบหายไป 2-3 สัปดาห์....  เค้าจะรู้มั้ยหนา...ใครๆ เค้าเป็นห่วง....  ลุงมะตูม เขียน: ข่าวกรองหลังไมล์... ผู้กอง..จะไปแบบ..ไม่บอกลากันเลยหรือจ๊ะ... คิดถึง...เช่นกัน....
|
|
| เจ้าของ: | ป่าอ้อ [ 02 ต.ค. 2009, 20:00 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
mellow  วันเวลาแห่งชีวิต นับตั้งแต่วินาทีแรกที่เราเกิดมา วันและเวลาเข้ามาผูกพันกับชีวิตเราอย่างหนีไม่พ้น วันเกิด เวลาตกฟาก ถูกหมอบันทึกไว้ ทางการบันทึกไว้ในสูติบัตร ในบัตรประชาชน ทุกคนมีวันเกิด ทำให้นับอายุได้ ฉลองวันเกิดได้ ได้รับการ์ด ได้รับของขวัญ วันเกิดยังมีไว้ให้หมอดูทำนายชะตาได้อีกต่างหาก ชีวิตดำเนินไป เราต้องผ่านวันจันทร์ วันอังคาร ... ถึงวันอาทิตย์ ครบสัปดาห์แล้วไปวันจันทร์ วันอังคาร... เราผ่านเดือนมกรา กุมภา...ถึงเดือนธันวา ครบปี แล้วไปมกรา กุมภา... ปฏิทินเข้ามามีบทบาทต่อชีวิตเรา ชีวิตดำเนินไป เราต้องผ่าน ตีหนึ่ง ตีสอง... ถึงเที่ยงคืน ครบวันแล้วไป ตีหนึ่ง ตีสอง... นาฬิกาเข้ามามีบทบาทต่อชีวิตเรา เสมือนเราก้าวไปข้างหน้า แต่วันเวลาวนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะมีปีน่ะแหละที่เพิ่มไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเกณฑ์เข้าโรงเรียน วันเปิดเทอม เวลาเข้าเรียน เวลาเลิกเรียน วันปิดเทอม วนเวียนไปหลายปี ถึงวันที่ต้องทำงาน วันเข้าทำงาน เวลาเข้างาน เวลาเลิกงาน วันเปลี่ยนงาน วนเวียนไปหลายปี จนเกษียณ มีวันสำคัญต่างๆ ในชีวิตเรา ที่ต้องจดจำ มีวันสำคัญต่างๆ ของคนอื่น ที่เรายังต้องจำ วัน วัน วัน เวลา เวลา เวลา... ชีวิตทุกคนหนีวันและเวลาไปไม่ได้ ในห้วงวันเวลาแห่งชีวิตของเรา หลากหลายสิ่ง หลากหลายผู้คน หลากหลายอารมณ์ หลากหลายเรื่องราว เข้ามาในชีวิต บางอย่างผ่านเข้ามา คงอยู่... บางอย่างผ่านเข้ามา จากไป... เราอัพบลอค ยังบันทึกวันเวลาข้างท้าย ตอนคุณอ่านบลอค เป็นวันเวลาอะไร วัน วัน วัน เวลา เวลา เวลา... แม้วินาทีที่ชีวิตจะอำลาวันเวลาไป...ยังต้องถูกบันทึกไว้ ขอให้เพื่อนๆ มีห้วงวัน เวลาที่ดีในชีวิต ยินดีที่มีวันเวลา ที่รู้จักพี่ๆ ทุกท่าน ค่ะ
|
|||
| เจ้าของ: | ปลายฟ้า...ค่ะ [ 03 ต.ค. 2009, 12:26 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
ขอบคุณค่ะ..คิดถึง...เช่นกัน....
|
|||
| เจ้าของ: | ปลายฟ้า...ค่ะ [ 03 ต.ค. 2009, 18:44 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
เขียวชอุ่มชุ่มไหวไพรพฤกษา สกุณาชื่นอุราเมื่อฟ้าใส เสียงระงมผิวปากจากเรไร น้ำค้างใบไหลร่วงตามห้วงลม เสียงเจื้อยแจ้วปักษาเกี้ยวพาราสี ทักชู้คู่ฤดีชีวีสม ทอดสายตาทัศนาพาภิรมย์ วสันต์พรมวนาศรมอุดมงาม ภมรว่อนระร่อนฟ้อนโอนอ่อนไหว ใบไม้ไกวลมลูบไล้ใจวาบหวาม ยลนภาดลเวลาทุกโมงยาม คอยโฉมงามทรามเชยเอ่ยจะมา อีกไม่นานกุสุมาลย์บานสะพรั่ง มุกุละยังระวังรักษา กว่าจะผลิชูช่อรอหมายตา บุษบาปรารถนาเพียงฝนพรำ แดดเริ่มส่องเนียนผ่องใยยองใส สว่างไสวไรเรืองประเทืองขำ สุดที่รักดังแสงทองถ่องชี้นำ ลำนำคำพร่ำรำพัน....ฉันรักเธอ กี่วสันต์ที่ล่วงเลยคุ้นเคยผ่าน จากวันวานดอกรักบานมั่นเสมอ เมื่อฝนซาฟ้าใสใช่ละเมอ ฝันหรือเพ้อใช่เธอ..ใช่เธอจริงจริง
|
|||
| เจ้าของ: | ปลายฟ้า...ค่ะ [ 05 ต.ค. 2009, 19:39 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
๏สายธารไหลลึกเชี่ยว บ่หยุด โลกาบ่ปักหมุด หยุดหมุน วันคืนบ่อมีสุด ผันเปลี่ยน สัตว์โลกบ่หยุดคุ้น ซึ่งการเบียดเบียน
|
|||
| เจ้าของ: | คนไร้สาระ [ 07 ต.ค. 2009, 05:37 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
จากวัฏฎะสู่สัจจะ  สิ่งซึ่งหาไม่ได้ในคำพูดซ้ำพิสูจน์ไม่ได้ในเหตุผล ทั้งคิดเอาไม่ได้ในใจคน เราจะค้นไม่ได้ในการพบ และเรากล่าวไม่ได้ ไม่มีอยู่มันสำแดงให้ดูอยู่ไม่จบ ว่า มีอยู่ ก็ไม่ได้ เพราะไม่ครบ มันไม่หลบ แต่ก็เร้นพร้อมเป็นไป เมื่อสระน้ำไร้ฝ้าเริ่มปรากฏเมฆสวยสดจึงสะท้อนซ้อนเงาใส เมื่อสระน้ำใสสนิท เหมือนจิตใจ สิ่งเหล่านี้ก็มีได้เหมือนไม่มี สิ่งรอบข้างยังคงอยู่ตรงนั้นเราให้มันเป็นนั่น มันเป็นนี่ จิตไม่พ้นพันธนาทั้งตาปี ไร้นาทีถ่องแท้แลเป็นจริง มาเถิดมาหมุนผลักวงจักรนี้จักรธรรมที่เคลื่อนรุดโดยหยุดนิ่ง งามทั้งต้นทั้งกลางอย่างเพริศพริ้ง และงามยิ่งอย่างนั้นแม้บั้นปลาย....
|
|||
| เจ้าของ: | ปลายฟ้า...ค่ะ [ 07 ต.ค. 2009, 23:02 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
นุ่งลมห่มฟ้า มหาสมุทร ครู่หนึ่งร้อยปีมนุษย์ เปล่าไร้ โลงคือสิ่งช่วยวิมุติ แม่นมั่น ขวัญเอย โลกวุ่นสวรรค์ทิ้งไว้ ป่าช้าจักรวาลฯ เอาฟ้าดินต่างบ้าน ชานเรือน ดาวร่วงรุ้งแสงเดือน ต่างไต้ หมอกเมฆร่วงเหมยเหมือน ผ้าห่ม หุ้มห่อปัญญาไว้ กล่อมฟ้านิทราขวัญฯ สมบัติบ้าทั่วฟ้า สกลโลก ทิ้งปล่อยโอยทานโชค ป่าช้า วิญญาณสั่งซากโศก สุสานซ่อน ลับแล ลืมตื่นเกิดชาติหน้า หน่ายสิ้นสังหารฯ ช้าก่อนสูรย์ส่องฟ้า นาฬิกา ทองบ่ใช่เวลา เพ่งหล้า ทาสมนุษย์อย่าเป็นสา- รพัดถ่อย นิ่งเทอญ ถึงแก่นสัจจธรรมกล้า แจ่มจ้าวิจารณญาณฯ ให้อิทธิบาทแก่กล้า กายสิทธิ์ ใจเปล่งปลั่งบุญญฤทธิ์ ร่วงรุ้ง พุทธธรรมแจ่มดวงจิตร ใสสว่าง วางจักรวาลใต้อุ้ง ฝ่าเท้าสุญญตาฯ พุทธารมณ์ชั่วช้าง สะบัดหู งูแลบลิ้นตรองดู ค่าล้ำ ทำบุญเบ่งอดสู ผยองหยิ่ง อวดข่มผู้อื่นช้ำ เน่าซ้ำวิญญาณ
|
|||
| เจ้าของ: | ผักบุ้ง [ 08 ต.ค. 2009, 23:00 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา |
 ฉันได้กลิ่นฤดูหนาว
มันโชยมากับสายลม ดอกปีปที่บ้านบานแล้ว มันไม่ออกดอกมาหลายปี เคยมีคนบอกว่าเป็นเพราะ ฉันดูแลต้นไม้ไม่เป็น ฉันเฝ้าชื่นชมดอกไม้สีขาวเล็กๆ มันคงพยายามออกดอก เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน ในวันที่เขาจากไป... แสงแดดยามเช้า...ช่างเหน็บหนาว ฉันรู้สึกราวอยู่เดียวดายในโลกกว้าง มีฉัน...ผู้หญิงที่ดูแลความรักไม่เป็น กับต้นไม้ที่ไม่รู้แม้แต่วิธีจะออกดอก ถึงกระนั้น...มันก็ได้พยายามแล้ว เหลือเพียงฉันที่ไม่เคยเรียนรู้...วิธีการลืม |
|
| เจ้าของ: | บุหลัน..เลื่อนลอย [ 10 ต.ค. 2009, 01:24 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
.........."ชมมัจฉาเริงวารี"..........
มองมัจฉาในวารีที่สวยใส แสนแปลกใจธรรมชาติประหลาดล้ำ นกคู่ฟ้าปลาคู่น้ำนี่ใครทำ จิตรกรรมธรรมชาติประหลาดใจ เป็นภาพงามสามมิติที่พิลาส ผู้ใดวาดสีแต่งแต้มแซมเอาไว้ มีชีวิตใต้แผ่นน้ำงามสมใจ คิดตามไปอยากเป็นปลาใต้วารี อยากแหวกว่ายสายธารผ่านรอบโลก พัดครีบโบกอวดแผ่นหางอย่างเร็วรี่ ระเริงชลทุกทิศทางอย่างเสรี ท้องนทีที่มองเห็นเป็นของเรา อยากไปทักประการังทั้งหอยเม่น ชวนมาเต้นชมหาดทรายให้หายเศร้า บอกฉลามยามหายใจให้เบาเบา แต่นี่เรา...ยังเป็นคนเลยจนใจ
|
|||
| เจ้าของ: | ป่าอ้อ [ 10 ต.ค. 2009, 20:05 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
ฤดูใบไม้ผลิกรายมาอย่างช้า ๆ เงียบงัน ปล่อยฤดูหนาวผันผ่านอย่างสงบ บ่ายนี้ ภูเขาฉายสีความอาลัย ดอกไม้สงครามทำลายล้าง บ้างขาวบ้างม่วงร่วงโปรยกลีบ ฝากรอยความตายความพลัดพราก มากมายไม่อาจนับ บาดแผลค่อย ๆ เผยลึกใจฉัน รอยแผลนั้นคือสีเลือด ธรรมชาติของมันคือความพลัดพราก ความงามของฤดูใบไม้ผลิมาขวางกั้นฉันไว้ แล้วฉันจะป่ายปีนภูเขาได้อย่างไรกัน ฉันเจ็บปวดทรมาณ วิญญาณก็เหน็บหนาว หัวใจร้าวหวั่นไหว ดุจสายพิณบาง พลิ้วบรรเลงกลางราตรีลมแรง ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้วนี่ไง แต่ที่ได้ยินคือเสียงร่ำไห้ โศกเศร้าอาลัยไม่ผิดเพี้ยน แว่วเวียนมากับเสียงวิหกร้อง เพรียกบอกความรักและความเศร้าในใจฉัน ไฉนเล่า จักรวาลไม่ใยดี จนเดียวนี้ก็ยังอยู่เดียวดาย เส้นทางหลายสายทอดสู่บ้านเรา ทางเหล่านั้นพูดกับแนอย่าง เงียบ เงียบ ฉันเรียกหาความสมบูรณ์สูงสุด ฤดูใบไม้ผลิกายมา แผ่ไปสิบทิศา แต่อนิจจาบทเพลงฤดูสันต์ นั้นเป็นเพียงลำนำการจากจร
|
|||
| เจ้าของ: | แมวขาวมณี [ 10 ต.ค. 2009, 22:29 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
คิดถึงกันบ้างมั้ย....ยามแรมร้างห่างไกล
|
|||
| เจ้าของ: | ปลายฟ้า...ค่ะ [ 13 ต.ค. 2009, 14:08 ] | ||
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา | ||
ขณะธรรมะโดนทุนนิยมไล่ล่า ยุคสมัยกำลังรุกล้ำชีวิตอย่างหนักหน่วง วิญญาณที่มิได้คิดถึงต้นทุน กลไกราคา และผลกำไรเป็นที่ตั้งตระหนก ความเกรงใจทำให้เกิดการตัดสินใจที่ล่าช้า แต่ทว่าก็มิช้าจนเกินการณ์ เมื่อตัดสินใจบอกกล่าวเรื่องราวทุกข์ กับคนผู้มีพื้นฐานแนวคิดทางธรรม มีอุดมการณ์บางอย่างในการดำเนินชีวิต มีจิตวิญญาณที่มิต่างกันมากนัก แม้มิใช่นักบุญหากเราก็มิใช่ผู้ค้าเอาผลกำไรจากธรรมะ เราต่างบอกเล่าเรื่องราวชีวิต และหัวเราะให้แก่กัน ขำ ๆ ปนแหยงกับการถูกไล่ล่าจากกรรม เพียงเรารู้ว่า ... สิ่งใดควร มิควร สิ่งที่เราผู้ใดมิอาจไล่ล่าได้ก็คือ จิตมนุษย์ การทำให้ตระหนกแล้วละทิ้งกิเลสในการทำหน้าที่แห่งสติ รู้สึกดีๆในสัมผัสอุ่นไอจากอ้อมกอดของผู้มีจิตวิญญาณมิแตกต่างกัน จิตวิญญาณแห่งผลกำไรมิมีโอกาสได้สัมผัสจิตเราแน่นอน ด้วยว่าจิตวิญญาณแห่งผลธรรม ย่อมมองคนทุกคนเสมอกันด้วยธรรม ทานตะวันย่อมหันหน้ามองหาพระอาทิตย์ฉันใด เกสรแห่งธรรมย่อมมิหนีแสงสว่างฉันนั้น จิตวิญญาณที่มิค้ากำไรจากธรรมะ และขออโหสิ..แด่ผู้ไม่ประมาณตน...ในธรรม. ไม่ไกลหรอกค่ะ....วนเวียนอยู่ใกล้ๆ ....ระลึกถึงเสมอนะค่ะคุณแมวขาวมณี 
|
|||
| เจ้าของ: | ปลายฟ้า...ค่ะ [ 15 ต.ค. 2009, 13:50 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา |
ตะวันสาดแสงส่อง ณ ขอบฟ้า พื้นพสุธาสว่างกระจ่างแสง ทุกชีวิตสรรพสัตว์นัดสำแดง ต่างแสวงต่างค้นด้นหากิน ต่างดำเนินสู่หนบนเส้นทาง ที่เคยย่างเคยเหยียบเทียบรอยเก่า ที่เคยอยู่เคยรู้แต่วัยเยาว์ แต่ก่อนเนาก็ยังย้ำซ้ำรอยเดิม ตะวันสาดแสงอ่อน ณ ขอบฟ้า เตรียมโบกลาล่วงลับดับแสงฉาย ทุกชีวิตหันหลังกลับขยับกาย จุดมุ่งหมายยังบ้านน้อยที่คอยตน |
|
| เจ้าของ: | ลุงมะตูม [ 15 ต.ค. 2009, 20:43 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: บทกวี...ท้องนา |
 คิดถึงบ้านหรือเปล่า... 2 ปีแ๋ป๋ปเดียวเองนะ 
|
|
| หน้า 6 จากทั้งหมด 9 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|