การปล่อยวางไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมามันปรากฎอยู่แล้ว มันมีปรากฎอยู่ การปล่อยวางก็เห็นว่าอันนั้นเราบอกกันไม่ได้ เรื่องอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ของเบญจขันธ์มันเป็นของมันอยู่อย่างนั้นเรื่องเรารู้จักว่ามันเป็นอยู่อย่างนั้นของมันนั่นเองแหละเราไม่มีทางอะไรจะแก้ไขมัน แก้ไขมันด้วยการรู้เท่าทันความเป็นจริงว่ามันป็นของของมันอยู่อย่างนั้นก็ปล่อยวาง คำที่ว่าปล่อยเรารู้เรื่องว่ามันเป็นอย่างนั้นเราก็ปล่อย สุขก็สักแต่ว่าสุข ทุกข์ก็สักแต่ว่ามันทุกข์ เป็นของสักแต่ว่าอันนี้เบญจขันธ์นี้เรายึดว่ามันเป็นตน เป็นตัว เป็นเรา เป็นเขา เป็นของเราอันนี้จะเกิดทุกข์ขึ้นมา:หลวงปู่ชา สุภทฺโท
| ไฟล์แนป: |
|
1171238949.jpg [ 121.95 KiB | เปิดดู 2341 ครั้ง ] |