สาธุธรรม เจ้านาง อ้างกระบี่ฯ
ที่ยังมี ธรรมมา พาสุขศานต์
กระบี่ธรรม ไร้มายา มาพ้องพาน
สุขสราญ เพราะมีธรรม นำชีวี

ช่างโชคดี มีกัลยาณมิตรธรรม
มาน้อมนำ ธรรมมา พาสู่ศรี
ขอคารวะ "เจ้านาง"ท่าน แห่งบ้านกวี
ข้าฯกระบี่ ไร้เงา ขอฝากตัว...ค่ะ



เจริญในธรรมค่ะ

สาธุธรรม คำ ใบไม้ในมือ
ที่ทรงถือ เป็นพุทธพจน์ กำหนดไว้
พระสัทธรรม เปรียบใบไม้ ไว้อย่างไร
ในฝ่ามือ ในป่าใหญ่ ไหนมากมี

ว่าสิ่งที่ ทรงรู้ มีอยู่มาก
มีหลายหลาก มากมาย อยู่เต็มที่
แต่ไม่แสดง ไม่ตรัสเผย เอ่ยวจี
เพราะสิ่งนี้ ไม่ประกอบ ประโยชน์ใด

ตรัสว่ามิใช่ พรหมจรรย์ แม้เบื้องต้น
ไม่หลุดพ้น คลายกำหนัด หรือหน่ายได้
ใช่ความดับ ที่จะให้ ทุกข์หายไป
ความตรัสรู้ นิพพานไซร้ มิได้มี

และสิ่งที่ เปรียบใบไม้ ในพระหัตถ์
ทรงตรัสชัด ว่าคือ อริยสัจสี่
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ อริยมรรคนี้
ปฏิปทาที่ ปฏิบัติ ตรัสรู้ธรรม







เจริญในธรรมค่ะ

ขอขอบคุณ "เจ้านาง" อยู่เป็นเพื่อน
มิแชเชีอน ทิ้งไป ให้หงอยเหงา
หนึ่งนาฬิกา มิทิ้งไป ยังคงเนา
อยู่เป็นเพื่อน กระบี่ไร้เงา ยามราตรี

ขอขอบคุณ "ใบไม้ในมือ" อีกท่านหนึ่ง
จิตซาบซึ้ง ก่อนอำลา ค่ำคืนนี้
สู่ปัจฉิมยาม จักต้อง พักกายี
ตั้งจิตตี ก่อกุศล ยลก่อนอน



เจริญในธรรมค่ะ

ชอบทั้งหมดเลยอ่ะคะ แอบ copy ไปเก็บไว้เย๊อะเลยง่ะ อุ๊บ...สงวนลิขสิทธิ์ป่าวคะเนี่ย ...

นู๋เอค่ะ

ชอบทั้งหมดเลย แอบ copy ไป
ขอเก็บไว้ มากมาย มหาศาล
เก็บเพียงภาพ หรือธรรม นะ sasikarn
โปรดช่วยนำ ธรรมทาน copy ไป

กวีธรรม ลานธรรมจักรนี้
เหล่ากวี ยิ้มย่อง ล้วนผ่องใส
กระบี่ไร้เงา มอบกลอนธรรม อันอำไพ
ออกจากใจ ให้หมู่ มวลมิตรธรรม

เท่ากับได้ เสริมสร้าง กุศลจิต
ให้สถิต หนึ่งขณะจิต ชิดทางสัมม์
เพื่อเป็นทุน อุดหนุน บุญน้อมนำ
สร้างอุปนิสัย ควรกระทำ ภพต่อไป

บ้านกวี บ้านนี้ มีอักษร
ทั้งกาพย์กลอน ร้อยแก้ว แพร้วสดใส
ล้วนบรรจง แต้มแต่ง จารลงไป
สถิตใน ดวงหทัย ผู้อ่านธรรม

เจริญในธรรมค่ะ

ท่านมหาราชันย์ ผู้ธรรมเลิศ
ปีติเกิด ยามได้อ่าน กวีศรี
ท่านกล่าวถ้อย ร้อยพจน์ รสวจี
เป็นกวี ไพเราะพา น่าแปลกใจ

ได้ติดตาม บทความ ทางธรรมะ
ท่านอ้างอิง ไตรปิฏกะ พาสดใส
อธิบายธรรม ตามปุจฉา น่าชื่นใจ
กระบี่ฯ ได้ ไปร่วม อนุโมทนา

มาวันนี้ ได้เห็น ฝีมือกลอน
กานต์อักษร ร่ายกวี ศรีภาษา
ทั้งอรรถ ธรรม นิรุตติ ปฏิภาณ พา
ครบปฏิสัมภิทา่ น่าชื่นชม

ขอคารวะ ผู้เป็นพี่ กวีศักดิ์
ขอพำนัก ลานกวีธรรม นำสุขสม
ขอเคียงข้าง กัลยาฯ จิตน่าชม
ทุกท่านสม พุทธบุตร พุทธิดา



เจริญในธรรมค่ะ

ชื่อมหาราชันย์์ก็ใช่ย่อย
คำมิใช่ เลี่อนลอย ช่างเหมาะสม
ผู้เป็นใหญ่ ในหมู่ ประชาคม
ผู้อบรม บ่มเพาะผู้ อยู่ในคาม

การเป็นใหญ่ อยู่ในหมู่ มวลญาติ มิตร
ธรรมสถิต อยู่ในใจ ไม่ครั่นคร้าม
ต่อหมู่เหล่า ปัจจา ปัญญาทราม
ที่คอยลาม ลวงล่อ ลงบ่อตม
นานนานที มีคน ที่รู้ใจ
ชื่อมีนัย เพราะอยากพราก จากความเขลา
จึงขอเป็น กระบี่ ที่ไร้เงา
อยากห่างเศร้า ห่างทุกข์ ขอคลุกธรรม

มหาราชันย์ ยื่นไมตรี มีน้ำจิต
ดุจมิ่งมิตร สะกิดเตือน ยามเพื่อนถลำ
สนทนา ด้วยวาจา ภาษาธรรม
จิตดื่มด่ำ คำที่ให้ ดุจไร้เงา

โอกาสหน้า เชิญท่านมา ร่วมกล่าวถ้อย
ช่วยกันร้อย ธรรมรส โอสถผสาน
กระบี่ฯ ไร้เงา เคารพท่าน ด้วยช่อมาลย์
มิตรในลาน กวีธรรม ร่วมค้ำชู


เจริญในธรรมค่ะ

กระบี่ไร้เงา.............. แต่เราไม่มีกระบี่xxx

มีแต่ไม้เท้าตีสุนัขที่ขอทานมาโยนทิ้งไว้เพราะปลวกแทะ และกระบวนท่าสะเปะสะปะจิ้มจุ่ม

เห็นกระบวนท่าเหล่าจอมยุทธ ต่างส่งผ่านความอ่อนไหวไหลสำรอกออกมาเป็นกลอน

ก็อดรู้สึกสุดทึ่ง ผสมมึนศีรษะเล็กน้อยมิได้

โอ้หนอ.......ในส่วนเสี้ยวแห่งสุนทรีย์ที่อ่อนไหว มันชักพาอารมณ์ให้บรรเจิดแล้วไหลไปเป็นกลอน

เป็นการไหลตามกันเป็นหมู่ และกำลังรอมือกระบี่ท่านต่อไป ที่จะถูกดูดให้อยากไหลไปเป็นกลอน
ยิ่งไหลก็ยิ่งเพลิน เจริญจิต อิ่มเอมเปรมปรีย์ ในสุนทรียศาสตร์ผสมธรรมะ

ปล........ อันเนื่องด้วยว่าข้าน้อย ไม่มีปัญญาจะเบ่งกลอนออกมาให้มันสะแด่วแห้ว
เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเขาได้ เพราะข้าน้อยชำนานแต่การสำรอกความเพ้อเจ้อ

แล้วทำไมกระบี่ถึงไร้เงาหละ หรือว่ากระบี่มันไม่เคยเจอแสง มันจึงหาเงาไม่ได้


ท่านกระบี่ที่ไม่เคยเจอแสง ช่วยกะ- รุ - ณา ด่าออกมาเป็นกลอนสักบท
ให้ตัวกระผมได้ชื่นชมในสุนทรีย์รสเผ็ด ชนิดเด็ดๆ สักกระบวนท่าจะได้ไหมหนอ

ขอบคุณ สาธุ

กระบี่ธรรม ไร้เงา ไม่ไร้ฝัก
คงฟูมฟัก สัทธรรม นำศึกษา
ในชาตินี้ มิเสียที ที่เกิดมา
ได้พบธรรม ศาสดา มหามุนี

ได้มาพบ มิตรธรรม นำไปสู่
ให้เข้าลู่ สู่มรรคา พาสู่ศรี
ได้พบผู้ ใผ่ธรรม งามวจี
ยื่นไมตรี ด้วยภาษา น่าชื่นใจ

ขอขอบคุณ ผู้ดูแล ลานธรรมจักร
ให้ที่พัก ที่สนทนา ที่อาศัย
ได้สนทนา ในพระสัทธรรม อันอำไพ
มิตรท่วมท้น ล้นน้ำใจ ในลานกวีฯ


เจริญในธรรมค่ะ

เพราะกระบี่ฯ มัวประมาท จึงพลาดพลั้ง
ตัณหารั้ง กิเลสเกาะ เพาะหมักหมม
จิตจึงเวียน ในวัฏฏา พาสู่ตม
จึงพบขม โศกเศร้า เข้าคลุกใจ

มาชาตินี้ บุญที่ทำ หนุนนำมา
พบกัลยาณมิตรธรรม งามสดใส
ได้พบพระสัทธรรม น้อมนำใจ
พบทางเดิน ที่จะหลุดไป จากวัฏฏา

จึ่งรีบเร่ง สู่ความเพียร ที่ตรัสไว้
คือ สัมมาวายามะ ไซร้ มั่นจริงหนา
ลับกระบี่ ในฝักไว้ มิรอช้า
จึงตั้งหน้า เร่งทำ แต่กรรมดี

กายกรรมสาม วจีสี่ มโนสาม
ดำเนินตาม พุทธดำรัส จัดวิถี
มีเพียรชอบ กอบมั่นไว้ ในจิตตี
เพาะความดี เพาะกุศล เพื่อดลทาง

เพียรที่ชอบ คือสัมมัปปธานนั่น
เฝ้าเพียรบั่น อกุศล ดลจิตหมาง
มิให้ตั้ง อยู่ได้ ไร้ที่พราง
อกุศลใด ยังไม่สร้าง ไม่พึงทำ

กุศลใด ที่มี ในจิตแล้ว
จิตผ่องแผ้ว ย่อมรักษา พาสู่สัมม์
กุศลใด ยังไม่เกิด รีบกระทำ
เร่งน้อมนำ ให้เข้า เนาจิตไว้

กระบี่จึง ไม่พบแสง ดั่งท่านกล่าว
จึ่งไร้เงา รอวัน ที่สดใส
ออกจากฝัก ชักออก ข้างนอกไซร้
หมดตัณหา ครองใจ พ้นวัฏฏา

ขอขอบคุณ ท่านบัวศกล คนชอบกัน
ร่วมสร้างสรรค์ พระธรรม นำปุจฉา
มาให้กระบี่ไร้เงา วิสัชนา
ด้วยเมตตา ของมิตร ที่ลานกวีฯ


เจริญในธรรมค่ะ

เยี่ยม จนน่าทึ่ง